Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 12 de 12
Filtrar
1.
Surg. cosmet. dermatol. (Impr.) ; 14: e20220093, jan.-dez. 2022.
Artículo en Portugués | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1391094

RESUMEN

Introdução: a hemiatrofia facial progressiva, também conhecida como síndrome de Parry Romberg, é uma forma rara de esclerodermia, cujo manejo de sequelas é desafiador. Objetivo: diante desse desafio, o objetivo deste estudo foi avaliar pela primeira vez na literatura a eficácia do preenchimento da hidroxiapatita de cálcio (CaHa) na reconstrução da mandíbula de um paciente com síndrome de Parry Romberg. Relato do caso: paciente do sexo feminino, 15 anos, com atrofia progressiva do lado direito da face por síndrome de Parry Romberg. Após o controle da doença, a principal queixa da paciente era assimetria facial, principalmente na região mandibular. Discussão: a CaHa é um preenchedor injetável biocompatível, que é gradualmente reabsorvido e substituído por estroma fibrovascular, formado principalmente por novo colágeno, em um processo que ocorre sem qualquer reação imunológica. Este perfil de segurança torna a CaHa uma boa escolha para a correção de sequelas de esclerodermia estável. Conclusão: este relato permite concluir que a biocompatibilidade do preenchimento de CaHa e a adequação para correção da mandíbula também são aplicáveis em procedimentos reconstrutivos para esclerodermia estável, de forma segura e minimamente invasiva, com ótimos resultados estéticos. O procedimento deve ser programado caso a caso, e um acompanhamento regular também é recomendado.


Introduction: Progressive Facial Hemiatrophy, also known as Parry Romberg Syndrome, is a rare form of linear scleroderma. The management of facial atrophy sequelae is challenging. Objective: This study aims to evaluate for the first time in literature the effectiveness of the calcium hydroxylapatite (CaHa) filler in the jawline reshaping of a patient with Parry Romberg Syndrome. Case report: A 15-year-old woman with progressive atrophy of the right side of the face due to Parry Romberg Syndrome. After disease control, the patient's main complaint was facial asymmetry, mainly in the jawline region. Discussion: CaHa is a biocompatible injectable filler that is gradually resorbed and replaced by fibrovascular stroma, mainly formed for new collagen, in a process that occurs without any immunological reaction. This safety profile makes CaHa a good choice for correcting stable scleroderma defects. Conclusion: This report concludes that CaHa filler biocompatibility and suitability for the jawline correction are also applicable in reconstructive procedures for stable scleroderma, safely and minimally invasively, with optimal aesthetic results. The method must be programmed case-by-case, and a regular follow-up is also recommended.

3.
An. bras. dermatol ; 87(6): 903-905, Nov.-Dec. 2012. ilus
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-656617

RESUMEN

Phyma is the last stage of rosacea and is due to chronic inflammation and edema. It can affect nose (rhinophyma), chin (gnatophyma), forehead (metophyma), ears (otophyma) and eyelids (blepharophyma). Rhinophyma is the most frequent location and there are few reports about gnatophyma. We report the case of a female patient, 41 years old, who had an infiltrated, erythematous, edematous plaque around the chin and lower lip for two years. Histopathology showed perivascular lymphocytic infiltrate, hypertrophied follicles and sebaceous glands, dilated vessels and fibrosis. She was treated with oral tetracycline, oral ivermectin and metronidazole cream with a satisfactory response. The clinical, histopathological and therapeutic response correlation confirmed the diagnosis of gnatophyma, a rare variant of phyma.


Fima é o estágio final da rosácea e ocorre devido ao edema e inflamação crônica. Pode acometer nariz (rinofima), mento (gnatofima), fronte (metofima), orelhas (otofima) e pálpebras (blefarofima). Rinofima é a localização mais encontrada e há raros relatos de gnatofima. Relataremos paciente feminina, 41 anos, que apresentava placa infiltrada, eritêmato-edematosa, em todo o mento e lábio inferior há dois anos. Histopatológico com infiltrado linfocitário perianexial e perivascular, folículos e glândulas sebáceas hipertrofiadas, vasos ectasiados e fibrose perianexial. Foi instituído tratamento com tetraciclina via oral, ivermectina via oral e metronidazol creme com resposta satisfatória. Através da correlação clínica, histopatológica e resposta terapêutica confirmou-se o diagnóstico da variante rara de fima, gnatofima.


Asunto(s)
Adulto , Femenino , Humanos , Dermatosis Facial/patología , Enfermedades de los Labios/patología , Rosácea/patología , Mentón
4.
An. bras. dermatol ; 86(2): 257-263, mar.-abr. 2011. ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-587661

RESUMEN

FUNDAMENTOS: A psoríase leva a um impacto negativo significativo na qualidade de vida e está associada a comorbidades. A atividade inflamatória das placas psoríacas se inicia, em parte, pela ativação de linfócitos Th1, que liberam citocinas pró-inflamatórias, como TNF alfa. Infliximabe neutraliza a atividade biológica do TNF alfa. Reações adversas que ocorrem durante a infusão e até 24 horas após são chamadas de agudas. Reações tardias ocorrem entre 24 horas e 14 dias após infusão. OBJETIVO: Avaliar o perfil dos pacientes com psoríase moderada a grave e resistente ao tratamento convencional, bem como as reações adversas ao infliximabe. MÉTODO: Foram tratados com infliximabe 53 pacientes: 40 homens e 13 mulheres. A dose utilizada foi 5 mg/kg nas semanas 0, 2 e 6 (fase de indução), seguida da fase de manutenção a cada oito semanas. RESULTADO: Dentre os 53 pacientes, seis se submeteram apenas à fase de indução, obtiveram Pasi 90-100 e não receberam mais a droga. Quarenta e sete pacientes continuaram recebendo a medicação por pelo menos dois, três anos. Deles, 55,3 por cento (26) apresentaram algum efeito adverso. Os efeitos adversos precoces foram observados em 34 por cento dos pacientes, e os tardios, em 36,1 por cento dos pacientes. Foi encontrada uma prevalência de 57,4 por cento de comorbidades nesses pacientes. CONCLUSÃO: O infliximabe mostrou-se seguro e eficaz no presente estudo. Dentre as comorbidades associadas aos pacientes neste estudo, a obesidade se relacionou com uma resposta mais tardia e menos eficiente. Efeitos adversos precoces e tardios, quando bem monitorados, não impedem a manutenção da terapêutica e não expõem os pacientes a riscos não controlados.


BACKGROUND: Psoriasis exerts a significant negative effect on quality of life and is associated with comorbidities. The inflammatory activity of the psoriasis plaques is partially triggered by activation of the Th1 lymphocytes, which release proinflammatory cytokines such as TNF-alpha. Infliximab neutralizes the biological activity of TNF-alpha. Adverse reactions that occur during infusion or up to 24 hours afterwards are referred to as acute reactions. Delayed reactions are those occurring between 24 hours and 14 days after an infusion. OBJECTIVE: To evaluate the profile of patients with moderate to severe psoriasis that is resistant to conventional treatment, and to assess adverse reactions to infliximab. METHODS: Fifty-three patients, 40 men and 13 women, were treated with infliximab. The dose used was 5 mg/kg in weeks 0, 2 and 6 (induction phase), followed by maintenance therapy every 8 weeks. RESULTS: Of the 53 patients, 6 participated only in the induction phase. These patients reached Psoriasis Area Severity Index (PASI) of 90-100 and opted to discontinue treatment. Forty-seven patients continued therapy with the drug for at least 2-3 years. Of these, 55.3 percent (n=26) experienced some type of adverse event. Acute adverse events were recorded in 34 percent of the patients and delayed adverse events in 36.1 percent. The prevalence of comorbidities was 57.4 percent. CONCLUSION: In the present study, infliximab was found to constitute a safe and effective form of therapy. Of the comorbidities recorded in the patients in this study, obesity was associated with a delayed and less effective response to treatment. When adequately monitored, neither acute nor delayed adverse events require discontinuation of therapy, since they do not represent an uncontrolled risk to the patient.


Asunto(s)
Adulto , Anciano , Femenino , Humanos , Masculino , Persona de Mediana Edad , Adulto Joven , Anticuerpos Monoclonales/administración & dosificación , Fármacos Dermatológicos/administración & dosificación , Psoriasis/tratamiento farmacológico , Anticuerpos Monoclonales/efectos adversos , Fármacos Dermatológicos/efectos adversos , Índice de Severidad de la Enfermedad , Resultado del Tratamiento
5.
An. bras. dermatol ; 80(4): 387-394, jul.-ago. 2005.
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-415249

RESUMEN

Trata-se de artigo de revisão e atualização sobre a pesquisa dos anticorpos antinucleares, em especial do fator antinúcleo, em que são abordados os aspectos históricos, epidemiológicos, fisiopatogenia, métodos de identificação, suas especificidades e interpretação, correlacionando-os com sua aplicabilidade na prática clínica do dermatologista e do clínico geral.


Asunto(s)
Anticuerpos Antinucleares , Autoinmunidad , Enfermedades del Colágeno , Técnica del Anticuerpo Fluorescente
6.
An. bras. dermatol ; 76(6): 655-671, nov.-dez. 2001.
Artículo en Portugués, Inglés | LILACS | ID: lil-344162

RESUMEN

O lúpus eritematoso (LE) é doença multissistêmica que encontra na pele, rim e articulações seus órgãos de choque principais. A pele é acometida em 85 por cento das vezes na doença sistêmica, sendo, em mais da metade dos casos, sua primeira expressão clínica. O lúpus deve ser estudado como doença espectral, e, dentro desse espectro, as formas cutâneas ocupam o polo inicial benigno da doença. O lúpus eritematoso cutâneo pode ter manifestação crônica, subaguda ou aguda, podendo qualquer uma dessas formas ser expressão de doença sistêmica ou não. A forma cutânea crônica - lesão discóide ou lúpus eritematoso discóide - pode ser considerada o pólo benigno da doença, que passa por fases intermediárias, como as formas subagudas e agudas, para culminar num polo final mais grave, que é o lúpus eritematoso sistêmico (LES). O lúpus eritematosos, em todas as suas formas, ocorre sobretudo no sexo feminino, na proporção de aproximadamente 3 mulheres para 1 homem, em sua forma cutânea; acomete qualquer raça em proporções semelhantes. Em geral os adultos jovens são mais acometidos entre as idades de 20 a 40 anos, mas a doença ocorre também em crianças e em pacientes acima dos 70 anos


Asunto(s)
Humanos , Lupus Vulgar
7.
An. bras. dermatol ; 67(5): 217-20, set.-out. 1992. ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-123480

RESUMEN

Os autores apresentam um caso de Pseudoxantoma elástico recessivo do tipo II associado em rouquidäo (hilinose cutis-like) e hiperelasticidade acentuada da pele (cutis laxa-like). Comentário, aspectos histológicos e revisäo bibliográfica


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Anciano , Cutis Laxo/complicaciones , Proteinosis Lipoidea de Urbach y Wiethe/complicaciones , Seudoxantoma Elástico/genética , Ronquera/patología , Piel/anomalías , Trastornos del Habla/genética
9.
An. bras. dermatol ; 66(1): 32-4, jan.-fev. 1991. ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-94323

RESUMEN

Os autores apresentam um paciente onde observa-se a presença de lesöes bolhosas, tensas e pápulas liquenóides concomitantes. Discutem a possibilidade diagnóstica de líquen plano bolhoso ou líquen plano penfigóide


Asunto(s)
Persona de Mediana Edad , Humanos , Masculino , Liquen Plano/patología , Penfigoide Ampolloso/patología , Técnica del Anticuerpo Fluorescente
10.
An. bras. dermatol ; 65(3): 145-6, mar.-jun. 1990. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-87886

RESUMEN

Apresentamos um caso de molusco contagioso em cisto epidérmico ocorrendo em uma criança de quatro anos de idade. Esta ocorrência simultânea é considerada rara, tendo sido publicado apenas seis casos até o momento, na literatura mundial


Asunto(s)
Preescolar , Humanos , Masculino , Femenino , Quiste Epidérmico/complicaciones , Molusco Contagioso/complicaciones
11.
Folha méd ; 96(3): 149-51, mar. 1988.
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-61765

RESUMEN

Säo abordados diferentes aspectos do hexacloro benzeno (Lindano) quando utilizado no combate à escabiose e pediculose humans. A revisäo aborda as possibilidades experimentais de toxicidade do medicamento, com avaliaçöes dos níveis plasmáticos da droga antes, durante e após sua aplicaçäo, e em diferentes situaçöes. Mostra ainda sua eficácia quando comparada con outros escabicidas, quando utilizada em campanhas de saúde pública, assim como faz as devidas recomendaçöes para seu uso


Asunto(s)
Infestaciones por Piojos/tratamiento farmacológico , Hexaclorociclohexano/uso terapéutico , Escabiosis/tratamiento farmacológico , Hexaclorociclohexano/sangre , Hexaclorociclohexano/toxicidad , Cuero Cabelludo
12.
Bol. Cient. Soc. Flumin. Med. Cir ; 16(2): 57-9, out. 1984. ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-47405

RESUMEN

Os autores apresentam um caso de paracoccidioidomicose tegumentar de longa evoluçäo que após numerosas recaídas desenvolveu resistência inicialmente aos derivados sulfamídicos, anfotericina B e finalmente ao Ketoconazole. Enfatizam como sendo o primeiro caso de paracoccidioidomicose resistente à anfotericina B e ao ketoconazole registrado na literatura


Asunto(s)
Adulto , Humanos , Masculino , Anfotericina B/uso terapéutico , Cetoconazol/uso terapéutico , Paracoccidioidomicosis/tratamiento farmacológico , Farmacorresistencia Microbiana
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA