Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 3 de 3
Filtrar
Añadir filtros








Intervalo de año
1.
Mem. Inst. Oswaldo Cruz ; 101(2): 175-193, Mar. 2006. mapas, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-430895

RESUMEN

Investigation was undertaken on the behaviour of the phlebotomine fauna in caves, forests, and anthropic environments of the Serra da Bodoquena, between January 1998 and January 2000. This paper reports on the phlebotomines captured in forested areas with automatic light traps (ALT), Shannon traps (ST), aspiration (AN), at natural resting sites and by human attractiveness (HA) during 24 h. The diversity and abundance of the species were investigated with ALT installed at 16 points (ground level) and 6 in the canopy. Natural infection by flagellates was investigated in females captured with ST, AN, and HA. The sand fly fauna was represented by 23 species. Twenty-two of these were captured with ALT, 15 of them on the western side, and 20 on the eastern. Lutzomyia longipalpis and Nyssomyia whitmani were the most abundant on the former and this species together with Lutzomyia almerioi on the latter side. On the eastern side the ecotopes located close to caves rendered a significantly greater number (P < 0.01) of specimens than did more distant sites. On this side Lu. almerioi contributed with 56 percent of the total number of specimens. Lu. almerioi females were predominantly attracted by humans (96.4 percent) and by ST (93.2 percent) and three of the 2173 dissected (0.138 percent) presented natural infection by flagellates. The attraction of Lu. almerioi to humans occurred during all seasons, predominantly in the summer, and in nocturnal and diurnal periods. Thus it is bothersome to inhabitants of and visitors to the Bodoquena ridge and a potential vector of flagellates.


Asunto(s)
Humanos , Animales , Masculino , Femenino , Insectos Vectores/fisiología , Psychodidae/fisiología , Brasil , Insectos Vectores/clasificación , Leishmaniasis/transmisión , Densidad de Población , Psychodidae/clasificación , Estaciones del Año , Árboles
2.
Rev. bras. entomol ; 47(2): 283-296, 2003. mapas, tab, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-352847

RESUMEN

The present paper deals with the phlebotomine species captured during the period from January 1998 to June 2000 in 12 caves located in the Serra da Bodoquena, situated in the south central region of Mato Grosso do Sul State, Brazil. Three of the caves are situated further north (in Bodoquena county), seven in the central area (Bonito county) and two in the south (Jardim county). These last two caves and three of those in Bonito are located at the west side of the ridge. Eighteen species of phlebotomines were captured within the caves: Brumptomyia avellari (Costa Lima, 1932), Brumptomyia brumpti (Larrousse, 1920), Brumptomyia cunhai (Mangabeira, 1942), Brumptomyia galindoi (Fairchild & Hertig, 1947), Evandromyia corumbaensis (Galati, Nunes, Oshiro & Rego, 1989), Lutzomyia almerioi Galati & Nunes, 1999, Lutzomyia longipalpis (Lutz & Neiva, 1912), Martinsmyia oliveirai (Martins, Falcão & Silva, 1970), Micropygomyia acanthopharynx (Martins, Falcão & Silva, 1962), Micropygomyia peresi (Mangabeira, 1942), Micropygomyia quinquefer (Dyar, 1929), Nyssomyia whitmani (Antunes & Coutinho, 1939), Psathyromyia campograndensis (Oliveira, Andrade-Filho, Falcão & Brazil, 2001), Psathyromyia punctigeniculata (Floch & Abonnenc, 1944), Psathyromyia shannoni (Dyar, 1929), Pintomyia kuscheli (Le Pont, Martinez, Torrez-Espejo & Dujardin, 1998), Sciopemyia sordellii (Shannon & Del Ponte, 1927) and Sciopemyia sp. A total of 29,599 phlebotomine sandflies was obtained. Lutzomyia almerioi was absolutely predominant (91.5 per cent) over the other species on both sides of the Bodoquena ridge, with the exception of the southern caves in which it was absent. It presents summer predominance, with nocturnal and diurnal activities. The species breeds in the caves and was captured during daytime both in the dark area and in the mouth of the caves. Martinsmyia oliveirai, the second most frequent sandfly, also presents a summer peak and only predominated over the other species in one cave, in which there were human residues.


Asunto(s)
Animales , Dípteros , Ecología , Psychodidae
3.
Rev. saúde pública ; 31(4): 378-90, ago. 1997. tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-199526

RESUMEN

Nas Américas, Lutzomyia longipalpis tem sido incriminada como vetora da leishmaniose visceral em, praticamente, todas as áreas de ocorrência dessa parasitose. A notificaçäo de casos humanos a partir de 1980 e a presença de cäes com aspecto sugestivo de leishmaniose visceral no Município de Corumbá, Estado de Mato Grosso do Sul, Brasil, levaram a investigaçöes entomológicas na área, com o objetivo de identificar a populaçäo de flebotomíneo vetora. A pesquisa foi realizada no peri e intradomicílio de três residências urbanas e em ecótopo natural, representado por uma gruta, situado fora doperímetro urbano. As capturas, semanais em sua maioria, foram realizadas com armadilhas automáticas luminosas, no período de 1984 a 1986. Os dados metereológicos desse período foram obtidos junto à Estaçäo Metereológica da cidade e os de 1925 a 1982, de bibliografia. A fauna flebotomínea urbana, composta de oito espécies, mostrou-se semelhante à da gruta, porém nesta, a abundância das espécies foi maior. Na área urbana, Lu. cruzi predominou tanto no intra como no peridomicílio: no bairro central, representou 90,3 por cento dos espécimes e nos dois bairros periféricos, os seus percentuais foram menores. Lu. forattinii, também, teve freqüência expressiva em um dos bairros periféricos (39,0 por cento). Na gruta, Lu. corumbaensis foi a espécie predominante. Comenta-se o impacto das condiçöes climáticas e do inseticida aplicado na área urbana na freqüência das espécies, e da utilizaçäo da gruta como criadouro pelos flebotomíneos, com base na evoluçäo da razäo entre os sexos ao longo do período. Foram adicionadas informaçöes sobre antropofilia e de coleta com isca canina de Lu. forattinii. O predomínio de Lu. cruzi na área urbana; a expressiva freqüência de Lu. forattinii na periferia da cidade, bem como a sua antropofilia e o estreito grau de parentesco destas espécies com Lu. longipalpis, a principal vetora da leishmaniose visceral em outras áreas da América, säo aspectos que sugerem a participaçÝo de ambas na transmissäo da doença, em Corumbá.


Asunto(s)
Psychodidae , Vectores de Enfermedades , Efectos del Clima , Leishmaniasis Visceral/transmisión , Densidad de Población
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA