Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 3 de 3
Filtrar
1.
Rev. Assoc. Med. Bras. (1992, Impr.) ; 60(2): 118-124, 2014. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-710330

RESUMEN

Objective: Estimating the prevalence of diabetes mellitus (DM) and impaired glucose tolerance (IGT) in the urban population aged between 30 and 69 years in the municipality of Campo Grande, state of Mato Grosso do Sul, Brazil. Methods: Population-based cross-sectional study conducted between October/2009 and February/2011. The investigation included the determination of fasting glucose and participants with blood glucose ≥ 200 mg/dL were considered diabetic. Nondiabetic patients, which showed blood glucose ≥ 100 mg/dL and < 200 mg/dL, underwent an oral glucose tolerance test (OGTT) to investigate whether they had DM or IGT. Results: 1.429 individuals participated in this investigation. The general prevalence, adjusted for sex and age, were: 12.3% for DM (95%CI: 10.5 to 13.9%) and 7.1% for IGT (95%CI: 5.7 to 8.4%). There was a higher prevalence of DM with increasing age in people with low educational level, family history of diabetes, overweight, obesity and central obesity. Among diabetic patients (n = 195), 25% were unaware they had the disease and were diagnosed through investigation. Among patients who already knew they had DM (n = 146), 37% were unaware of the potential chronic complications. Conclusion: This study confirms the increased prevalence of DM in Brazil and emphasizes the need for early diagnosis, as well as the importance of strict adherence to medical treatment in order to prevent its much feared complications. .


Objetivo: estimar a prevalência de diabete melito (DM) e a tolerância diminuída à glicose (TDG) na população urbana de idade entre 30 e 69 anos do município de Campo Grande/MS. Métodos: estudo transversal de base populacional realizado entre 10/2009 e 2/2011. Na investigação, foi realizada a dosagem da glicemia capilar em jejum e os participantes com glicemia ≥ 200 mg/dL foram considerados diabéticos. Os não diabéticos, que apresentaram glicemia ≥ 100 mg/dL e < 200 mg/dL, foram submetidos a um teste oral de tolerância à glicose (TOTG) para investigar se tinham DM ou TDG. Resultados: nesta investigação, participaram 1.429 indivíduos. As prevalências gerais, ajustadas por sexo e faixa etária, foram: para DM de 12,3% (IC95%: 10,5 a 13,9%) e para TDG de 7,1% (IC95%: 5,7 a 8,4%). Houve maior prevalência de DM com o aumento da idade, em pessoas com baixa escolaridade, histórico de diabete na família, sobrepeso, obesidade e obesidade central. Do total de diabéticos (n= 195), 25% não sabiam que tinham a doença e obtiveram o diagnóstico por meio da investigação. Dos pacientes que já sabiam ter DM (n= 146), 37% desconheciam as potenciais complicações crônicas. Conclusão: este estudo corrobora o aumento da prevalência de DM no Brasil e enfatiza a necessidade de sua constatação precoce, bem como da importância da adesão rigorosa ao tratamento médico com o intuito de prevenir suas temíveis complicações. .


Asunto(s)
Adulto , Anciano , Femenino , Humanos , Masculino , Persona de Mediana Edad , Complicaciones de la Diabetes/epidemiología , Diabetes Mellitus/epidemiología , Intolerancia a la Glucosa/epidemiología , Población Urbana/estadística & datos numéricos , Distribución por Edad , Glucemia/análisis , Tamaño Corporal/fisiología , Brasil/epidemiología , Estudios Transversales , Diabetes Mellitus/sangre , Intolerancia a la Glucosa/sangre , Estilo de Vida , Cumplimiento de la Medicación/estadística & datos numéricos , Obesidad/complicaciones , Prevalencia , Factores de Riesgo , Distribución por Sexo , Factores Socioeconómicos
2.
ImplantNews ; 3(1): 43-46, jan.-fev. 2006.
Artículo en Portugués | LILACS, BBO | ID: lil-457349

RESUMEN

Realizou-se uma revisão de literatura sobre passividade em próteses fixas sobre implantes. Foi verificado que a maioria dos trabalhos tem demonstrado que não se pode justificar perda óssea periimplantar com desajustes das próteses.


Asunto(s)
Pérdida de Hueso Alveolar , Implantes Dentales , Ajuste de Prótesis , Prótesis Dental de Soporte Implantado/efectos adversos
3.
RGO (Porto Alegre) ; 53(3): 226-231, jul.-set. 2005. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS, BBO | ID: lil-427799

RESUMEN

O presente trabalho avaliou microscopicamente a adaptação de coifas confeccionadas em ligas de Níquel-Cromo (Ni-Cr) Wiron® 99 In-Ceram® Zircônia sobre componentes do tipo CeraOne®. Para tal foram confeccionadas 10 coifas de cada tipo de material, e após estas serem adaptadas sobre os componentes, foram avaliadas em microscópio eletrônico pra mensurar o tamanho do desajuste de cada material. Foram analisadas seis faces de cada coifa, e após foi feita análise estatística dos valores através do teste Wilcoxon-Mann-Whitney. Foi constatado que as coifas confeccionadas em ligas de Níquel-Cromo obtiveram médias de desadaptação menores, de 81,37 µm, com limite de desajuste mínimo de 63,5 µm e limite de desajuste máximo de 114,5 µm, com amplitude de 51,0 µm e que as coifas de In-Ceram® Zircônia o valor médio de desadaptação obtido foi de 107,75 µm, com limite de desajuste mínimo de 64,5 µm e máximo de 175 µm, com amplitude de 110,5 µm


Asunto(s)
Aleaciones de Cromo , Porcelana Dental , Prótesis Dental de Soporte Implantado , Adaptación a Desastres , Implantación Dental Endoósea
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA