Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 9 de 9
Filtrar
1.
Clinics ; 76: e2498, 2021. tab, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: biblio-1153964

RESUMEN

OBJECTIVES: To evaluate the efficacy and safety of sorafenib in elderly patients with advanced hepatocellular carcinoma (HCC). METHODS: We analyzed data from a cohort of patients with advanced HCC treated using systemic treatment according to the local institutional protocol. Patients were divided into two groups, Group A, individuals <70 years of age, and Group B, individuals 70 years of age or older at the time of treatment initiation. Efficacy, measured based on overall survival (OS) and time to treatment failure (TTF), and toxicity were compared between groups. RESULTS: A total of 238 patients with advanced HCC who received sorafenib between 2007 and 2018 were evaluated. The median age for Group A was 59.1 years and that for Group B 73.6 years. The major prognostic characteristics were balanced between the groups. There were no significant differences in OS between Group A (8.0 months, 95%CI 6.34-9.3) and Group B (9.0 months, 95%CI 5.38-12.62), p=0.433, or in TTF between Group A (3.0 months, 95%CI 2.39-3.60) and Group B (3.0 months, 95%CI 1.68-4.32), p=0.936. There were no significant differences between Groups A and B with respect to the incidence of adverse events or treatment discontinuation because of toxicity. CONCLUSION: Efficacy and safety of sorafenib did not differ significantly between younger and older patients with HCC. Our data suggest that age alone should not restrict clinical decision-making for patients with advanced HCC.


Asunto(s)
Humanos , Persona de Mediana Edad , Anciano , Carcinoma Hepatocelular/tratamiento farmacológico , Neoplasias Hepáticas/tratamiento farmacológico , Antineoplásicos/efectos adversos , Compuestos de Fenilurea/efectos adversos , Pronóstico , Niacinamida/efectos adversos , Sorafenib/efectos adversos
2.
In. Parise Junior, Orlando. Câncer de boca: aspectos básicos e terapêuticos. Säo Paulo, Sarvier, 2000. p.23-8. (BR).
Monografía en Portugués | LILACS, BBO | ID: lil-298345
3.
In. Fundaçäo Antonio Prudente. Hospital A. C. Camargo. Manual de condutas diagnósticas e terapêuticas em oncologia. Säo Paulo, Ambito Editores, 1996. p.26-29.
Monografía en Portugués | LILACS | ID: lil-180248
4.
Ciênc. cult. (Säo Paulo) ; 46(5/6): 415-7, Sept.-Dec. 1994. tab, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-199873

RESUMEN

In this report we deal with the interesting repertoire of autoantigens and discuss that they represent functional and evolutionary conserved sites in proteins. In addition, we show that the autoantibodies spontaneously generated against these antoantigens can be useful tools in the study of important cellular phenomena.


Asunto(s)
Animales , Autoanticuerpos/inmunología , Autoantígenos/inmunología , Proteínas Nucleares/inmunología , Anticuerpos Monoclonales/inmunología , Matriz Extracelular/inmunología , Ratones
6.
Ciênc. cult. (Säo Paulo) ; 41(11): 1055-63, nov. 1989. ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-89195

RESUMEN

Um dos maiores problemas no diagnóstico e terapêutica dos processos hematológicos malignos é a dificuldade em se estabelecer com precisäo a clonalidade de uma determinada lesäo. Com a descoberta dos mecanismos que governam a síntese das imunoglobulinas, foi possível o estabelecimento de um método simples que determina de maneira exata a presença ou ausência de uma expansäo clonal, dentro de uma populaçäo celular. Dessa maneira, ficou possível um melhor acompanhamento clínico do doente hematológico, uma vez que a metodologia permite a análise quantitativa das células clonais, a detecçäo precoce de recidiva e o diagnóstico preciso de remissäo. Esta revisäo sumaria os princípios que norteiam a utilizaçäo do método, a técnica propriamente dita e alguns resultados que vêm sendo obtidos com a utilizaçäo crescente desta metodologia, e aponta para a participaçäo cada vez maior de conceitos e técnicas moleculares na prática médica


Asunto(s)
Humanos , Leucemia/inmunología , Linfoma/inmunología , Clonación Molecular , Reordenamiento Génico , ARN Mensajero
8.
J. bras. nefrol ; 7(4): 103-106, Dez.1985. graf, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-594710

RESUMEN

O valor do aumento do número de eosinófilos no sangue foi avaliado nos primeiros 120 dias pós-transplante renal em 86 pacientes tratados com azatioprina e prendisona. Nos 50 pacientes que apresentaram rejeição, 41 (82%) tiveram eosinofilia e 9 (18%) não a apresentaram. Nos 36 pacientes sem rejeição essa relação foi inversa, 12 casos (33%) apresentaram eosinofilia e 24 (67%) não tiveram eosinofilia. A presença de eosinofilia pré-transplante foi maior nos pacientes que tiveram eosinofilia pós-transplante na ausência de rejeição (8 em 12), comparada com 14 em 41 pacientes com rejeição e eosinofilia. Nos 41 pacientes com rejeição e eosinofilia foram observadas 75 crises de rejeição e em 60 destas (80%) houve concomitância da crise de rejeição e o aumento dos eosinófilos. Concluímos que é recomendável e de fácil execuçãio o acompanhamento sistemático do número de eosinófilos no pós-transplante; assim, um aumento progressivo destas células, principalmente nos pacientes sem eosinofilia pré-transplante, sugere uma crise de rejeição.


The value of the increased number of eosinophils in blood was evaluated in the first 120 days after renal transplantation in 86 patients treated with azathioprine and prendisona. In 50 patients with rejection, 41 (82%) had eosinophilia and 9 (18%) had not. In 36 patients without rejection this relationship was reversed, 12 cases (33%) had eosinophilia and 24 (67%) had eosinophilia. The presence of pre-transplant eosinophilia was higher in patients who had post-transplant eosinophilia in the absence of rejection (8 of 12) compared with 14 in 41 patients with rejection and eosinophilia. In 41 patients with rejection and eosinophilia were observed 75 episodes of rejection and in 60 of these (80%) had concomitant rejection of the crisis and the increase of eosinophils. We conclude that it is recommended and easy execuçãio systematic monitoring of the number of eosinophils in the post-transplant, so a gradual increase of these cells, especially in patients without pre-transplant eosinophilia suggests a rejection crisis.


Asunto(s)
Humanos , Eosinofilia/complicaciones , Eosinofilia/diagnóstico , Eosinofilia/patología , Rechazo de Injerto/complicaciones , Rechazo de Injerto/diagnóstico , Rechazo de Injerto/etiología
9.
Rev. Hosp. Clin. Fac. Med. Univ. Säo Paulo ; 40(3): 141-8, maio-jun. 1985. tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-1362

RESUMEN

Os processos infecciosos säo causa comum de óbito entre os doentes onco-hematológicos imunodeprimidos. Através de revisäo da literatura, mostramos os aspectos particulares do comportamento destes pacientes frente às infecçöes, os agentes patôgenicos mais habituais e os locais que com maior frequência säo acometidos. Analisamos também a profilaxia e o tratamento antiinfecicoso, procurando fixar condutas nas várias eventualidades. Foi dada maior ênfase ao manuseio destes doentes e à busca de reduçäo da mortalidade nestas situaçöes de extrema gravidade


Asunto(s)
Humanos , Antibacterianos/uso terapéutico , Tolerancia Inmunológica , Infecciones/tratamiento farmacológico , Neoplasias/complicaciones , Neutropenia/complicaciones , Esquema de Medicación , Terapia de Inmunosupresión
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA