Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 1 de 1
Filtrar
Añadir filtros








Intervalo de año
1.
Arq. ciênc. vet. zool. UNIPAR ; 12(1): 61-66, jan.-jun. 2009. tab, graf
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-558236

RESUMEN

O objetivo deste trabalho foi quantificar os metais Pb (chumbo), Cr (cromo), Fe (ferro), Ni (níquel), Zn (zinco) e Cu (cobre) em brânquias, vísceras e musculatura da tilapia-do-Nilo (Oreochromis niloticus), lambari (Astyanax abramis), piau (Leporinus steindachneri) e catfish (Ictalurus punctatus) criados em um pesqueiro na região de Umuarama-Paraná. As medidas foram realizas em triplicata, empregando-se espectrofotometria de absorção atômica em chama (ar-acetileno) (GBC 932 plus). A quantidade dos metais chumbo, cromo, níquel estiveram abaixo dos limites estabelecidos pela ANVISA (2; 0,1; 5 mgkg-1, respectivamente). Entretanto, a quantidade de cobre nas vísceras do piau (40,4 mgkg-1) estava acima dos valores preconizados (30 mgkg-1), indicando uma possível contaminação deste peixe. O zinco foi o que apresentou concentrações mais preocupantes, ou seja, maiores que as quantidades indicadas para o consumo (50 mgkg-1), principalmente nas vísceras e brânquias, partes consideradas não comestíveis. Entretanto, foi o único metal que apresentou valores acima do tolerado na musculatura (parte comestível) da tilápia e do lambari (55,1 e 73,7 mgkg-1, respectivamente), indicando que este peixe estaria impróprio para o consumo humano. As maiores concentrações foram encontradas para o mineral ferro, porém, como não possui limites máximos estipulados, não se pode afirmar que estaria em quantidades inadequadas ao consumo.


The objective of this study was to quantify the Pb (lead), Cr (Chromium), Fe (Iron), Ni (Nickel), Zn (Zinc) and Cu (Copper) in gills, viscera and muscle of tilapia (Oreochromis niloticus), lambari (Astyanax abramis), piau (Leporinus steindachneri) and catfish (Ictalurus punctatus) created in a pay fishing in the region of Umuarama-Paraná. Measurements were taken in triplicate, using atomic absorption spectrophotometer in flame (air-acetylene) (GBC 932 plus). The quantity of lead, chromium and nickel were below the limits set by ANVISA (2, 0.1, 5 mg kg-1, respectively). However, the amount of copper in the viscera of piau (40.4 mg kg-1) was above the recommended (30 mg kg-1), indicating possible contamination. Zinc was presented in the highest concentration, i.e., higher than the amounts indicated for consumption (50 mg kg-1), mainly in the viscera and gills – parts considered inedible. However, it was the only metal that showed values above the tolerated in the muscle (edible part) of tilapia and lambari (55.1 and 73.7 mgkg-1, respectively), indicating that this fish was improper for human consumption. The highest concentrations were found for the Iron, However as there are no limits established, it cannot be assume not to be suitable for consumption.


El objeto de esta investigación fue cuantificar los metales Pb (plomo), Cr (cromo), Fe (hierro), Ni (níquel), Zn (cinc) y Cu (cobre) en branquias, víscera y musculatura de Tilapia del Nilo (Oreochromis niloticus), Lambari, (Astyanax abramis), Piau (Leporinus steindachneri) y catfish (Ictalurus punctatus) creados en un pesquero de la región de Umuarama-Paraná. Las medidas fueron realizadas en triplicidad, empleándose espectrofotometría de absorción atómica en llama (aire- acetileno) (GBC 932 plus). La cantidad de los metales plomo, cromo, níquel etuvierom abajo de los límites establecidos por la ANVISA (2; 0,1; 5 mgkg¹, respectivamente). Sin embargo, la cantidad de cobre en las vísceras del piau (40,4 mgkg¹) estaba arriba de los valores preconizados (30 mgkg¹), indicando una posible contaminación de este pez. El cinc fue el que presentó concentraciones más preocupantes, o sea, mayores que las cantidades indicadas para el consumo (50 mgkg¹), principalmente en las vísceras y branquias, partes consideradas no comestibles. El cinc fue el único metal que presentó valores arriba del tolerado en la musculatura (parte comestible) de tilápia y lambari (55,1 y 73,7 mgkg¹), respectivamente, indicando que este pescado estaría impropio para el consumo humano. Las mayores concentraciones fueron encontradas para el mineral hierro, pero como no hay límites máximos estipulados, no se puede afirmar que estaría en cantidades inadecuadas al consumo.


Asunto(s)
Animales , Estudios de Evaluación como Asunto , Metales Pesados/análisis , Peces , Plomo , Cobre , Cromo , Hierro , Níquel , Explotaciones Pesqueras , Zinc
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA