Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 20 de 21
Filtrar
1.
Mem. Inst. Oswaldo Cruz ; 107(4): 557-560, June 2012. ilus
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-626454

RESUMEN

Here we describe the detection and characterisation of three isolates of vancomycin-resistant VanB-type Enterococcus faecalis. Sequence analysis suggested that these isolates harboured the vanB1 gene. The isolates were susceptible to the majority of antimicrobial agents tested, with the exception of chloramphenicol, erythromycin and vancomycin, and showed distinct profiles of high-level resistance to aminoglycosides. Analysis of the clonal relatedness of the vanB E. faecalis isolates showed similar pulsed-field gel electrophoresis profiles. To our knowledge, this is the first report of the occurrence of enterococcal strains carrying vanB genes in Brazil.


Asunto(s)
Humanos , Antibacterianos/farmacología , Proteínas Bacterianas/genética , Infección Hospitalaria/microbiología , Enterococcus faecalis/genética , Infecciones por Bacterias Grampositivas/microbiología , Resistencia a la Vancomicina/genética , Brasil , Pruebas Antimicrobianas de Difusión por Disco , Electroforesis en Gel de Campo Pulsado , Enterococcus faecalis/efectos de los fármacos
2.
Mem. Inst. Oswaldo Cruz ; 106(3): 368-370, May 2011. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-589049

RESUMEN

Carbapenemase production is an important mechanism of carbapenem resistance among nonfermentative Gram-negative isolates. This study aimed to report the detection of blaOXA-58 gene in multiresistant clinical isolates of Acinetobacter baumannii recovered from inpatients in a public hospital. Polymerase chain reaction tests were performed to detect the blaOXA-23-like, blaOXA-24-like, blaOXA-58-like and blaOXA-51-like genes. The blaOXA-58 and blaOXA-23 genes were detected in one and three isolates, respectively. Sequencing of the blaOXA-58-like amplicon revealed 100 percent identity with the A. baumannii blaOXA-58 gene listed in the GenBank database. This is the first report of an OXA-58-producing A. baumannii isolate in Rio de Janeiro, Brazil.


Asunto(s)
Humanos , Acinetobacter baumannii , beta-Lactamasas , Infecciones por Acinetobacter , Acinetobacter baumannii , Acinetobacter baumannii/enzimología , Antibacterianos , Pruebas Antimicrobianas de Difusión por Disco , Farmacorresistencia Bacteriana Múltiple , Reacción en Cadena de la Polimerasa
3.
J. bras. patol. med. lab ; 45(3): 177-184, jun. 2009. ilus, graf, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-523349

RESUMEN

INTRODUÇÃO E OBJETIVO: Entre os bacilos Gram-negativos não fermentadores da glicose, Pseudomonas aeruginosa e Acinetobacter baumannii são os agentes etiológicos de infecções hospitalares mais frequentes. A resistência aos carbapenemas entre esses patógenos está se tornando um problema terapêutico mundial e a produção de metalo-beta-lactamases (MBL) tem emergido como um dos mecanismos responsáveis por esta resistência. O presente estudo objetivou verificar a produção de MBL em amostras de P. aeruginosa e A. baumannii isoladas de pacientes internados no Hospital Estadual Azevedo Lima, localizado em Niterói-RJ. MATERIAL E MÉTODOS: Um total de 400 amostras (286 P. aeruginosa e 114 A. baumannii) foi identificado por meio de sistemas comerciais e sua susceptibilidade aos antimicrobianos foi testada por disco-difusão. As amostras resistentes a ceftazidima foram submetidas à avaliação da produção de MBL pelo método de disco-aproximação. RESULTADOS: A produção de MBL foi verificada em 49 amostras de P. aeruginosa (17,1 por cento) e em 20 amostras de A. baumannii (17,5 por cento). Grande parte das amostras de P. aeruginosa e de A. baumannii foi resistente a todos os antimicrobianos testados. CONCLUSÃO: A produção de MBL é um dos mecanismos de resistência aos carbapenemas e outros beta-lactâmicos entre amostras de P. aeruginosa e A. baumannii isoladas no hospital-alvo desta investigação. A rápida detecção deste fenótipo de resistência é essencial para implementar medidas rígidas de controle de infecção e permitir o início de terapia empírica adequada.


INTRODUCTION AND OBJECTIVE: P. aeruginosa and A. baumannii are the most prevalent etiological agents of hospital infections among non-fermentative gram-negative bacilli. Carbapenem resistance among these pathogens has become a therapeutic problem worldwide. Metallo-beta-lactamases (MBL) production has emerged as one of the mechanisms responsible for this resistance. The aim of the present study was to assess MBL production in clinical isolates of P. aeruginosa and A. baumannii from inpatients at Hospital Estadual Azevedo Lima, Niterói, RJ. MATERIAL AND METHODS: A total of 400 strains of P. aeruginosa (286) and A. baumannii (114) were identified through commercial systems. Antimicrobial susceptibility was tested by disk diffusion. Isolates resistant to ceftazidime were screened for MBL production by disk approximation test. RESULTS: MBL production was detected in 49 (17.1 percent) P. aeruginosa isolates and in 20 (17.5 percent) A. baumannii isolates. Most P. aeruginosa and A. baumannii samples were resistant to all antimicrobial agents. CONCLUSION: Production of MBL is one of the mechanisms of carbapenem resistance and other beta-lactams among P. aeruginosa and A. baumannii isolates in the investigated hospital. The rapid detection of this resistance phenotype is essential to implement strict infection control procedures and initiate appropriate empirical therapy.


Asunto(s)
Humanos , Acinetobacter baumannii , Acinetobacter baumannii/enzimología , Farmacorresistencia Bacteriana Múltiple , Pseudomonas aeruginosa , Pseudomonas aeruginosa/enzimología , beta-Lactamasas/metabolismo , Acinetobacter baumannii/aislamiento & purificación , Infecciones por Acinetobacter/tratamiento farmacológico , Infecciones por Pseudomonas/tratamiento farmacológico , Pruebas de Sensibilidad Microbiana , Pseudomonas aeruginosa/aislamiento & purificación
4.
Rev. patol. trop ; 38(1): 27-34, jan.-mar. 2009. tab, graf
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-519614

RESUMEN

Escherichia coli enteroagregativa (EAEC) é um enteropatógeno emergente especialmente em países em desenvolvimento. Os mecanismos de virulência das EAEC não estão completamente esclarecidos e o papel dos vários fatores descritos ainda requer investigação. A enteropatogenicidade parece constituir um atributo de certos subgrupos dentro da categoria e a resistência a antimicrobianos tem sido identificada como uma característica relevante entre as EAEC. Estudos filogenéticos têm mostrado que populações de E. coli podem ser divididas em quatro grupos principais designados A, B1, B2 e D. O objetivo deste estudo foi o de determinar o grupo filogenético e a resistência a antimicrobianos em isolados de EAEC, obtidos de crianças com e sem diarreia, empregando a reação da polimerase em cadeia e a técnica de difusão em ágar. A filotipagem revelou a população bacteriana distribuída nos grupos filogenéticos A (65,8por cento), D (20,7por cento), B1 (9,7por cento) e B2 (3,6por cento). A resistência a antimicrobianos foi observada em 65,9por cento das EAEC e o fenótipo de multirresistência foi detectado, preferencialmente, nos isolados provenientes de crianças com diarreia e pertencentes aos grupos filogenéticos A e D. Os dados obtidos contribuem para o conhecimento dos aspectos genético-epidemiológicos destes enteropatógenos circulantes em nosso meio.


Asunto(s)
Humanos , Niño , Escherichia coli , Farmacorresistencia Microbiana , Reacción en Cadena de la Polimerasa , Virulencia
5.
Mem. Inst. Oswaldo Cruz ; 102(7): 853-859, Nov. 2007. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-470357

RESUMEN

The enterococci are important nosocomial pathogens with a remarkable capacity of expressing resistance to several antimicrobial agents. Their ubiquitous nature and resistance to adverse environmental conditions take account for their ability to colonize different habitats and for their potential for easy spreading through the food chain. In the present study we evaluated the distribution of species and antimicrobial susceptibility among enterococcal isolates recovered from food obtained in retail stores in Rio de Janeiro, Brazil. The following species were identified among 167 isolates obtained from poultry meat and 127 from pasteurized milk: Enterococcus faecalis (62.6 percent), E. casseliflavus (17.3 percent), E. durans (6.5 percent), E. gallinarum (3.0 percent), E. gilvus (2.4 percent), E. faecium (2.0 percent), E. hirae (1.4 percent), and E. sulfureus (1.0 percent). The overall percentages of antimicrobial resistant isolates were: 31.2 percent to tetracycline, 23.8 percent to erythromycin, 11.3 percent to streptomycin, 4.3 percent to chloramphenicol, 3.9 percent to gentamicin, 1.4 percent to norfloxacin, 1.1 percent to imipenem, 0.7 percent to ciprofloxacin, nitrofurantoin, and penicillin, and 0.4 percent to ampicillin. Intermediate resistance was detected in frequencies varying from 0.5 percent for linezolid to 58.2 percent for erythromycin. None of the isolates showed resistance to glycopeptides. High-level resistance to aminoglycosides was observed in 13.1 percent of the isolates. Multiresistance was observed in E. faecalis, E. casseliflavus, E. faecium, E. gallinarum, E. durans and E. gilvus.


Asunto(s)
Animales , Antibacterianos/farmacología , Farmacorresistencia Bacteriana , Enterococcus/efectos de los fármacos , Microbiología de Alimentos , Leche/microbiología , Productos Avícolas/microbiología , Brasil , Enterococcus/clasificación , Enterococcus/aislamiento & purificación , Pruebas de Sensibilidad Microbiana
6.
Rev. Soc. Bras. Med. Trop ; 39(6): 573-576, nov.-dez. 2006. graf
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-447293

RESUMEN

Amostras uropatogênicas de Escherichia coli isoladas de indivíduos moradores de localidades distintas na Cidade do Rio de Janeiro, foram caracterizadas quanto o sorotipo, propriedades hemolíticas e hemaglutinantes, susceptibilidade a antimicrobianos e perfil isoenzimático. O método molecular empregado associado com a investigação de marcadores de urovirulência, permitiu detectar uma grande diversidade entre os isolados. Entretanto, foi observada uma relação mais estreita entre amostras de Escherichia coli epidemiologicamente relacionadas.


Uropathogenic Escherichia coli strains isolated from individuals living in different areas of the city of Rio de Janeiro were characterized according to serotype, hemolytic properties, hemagglutination properties, antimicrobial susceptibility and isoenzymatic profile. The molecular approach used, together with investigation of urovirulence markers, enabled detection of great diversity among the isolates. However, closer relationships were observed between epidemiologically related Escherichia coli samples.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Embarazo , Preescolar , Adulto , Escherichia coli , Infecciones por Escherichia coli/microbiología , Infecciones Urinarias/microbiología , Brasil , Escherichia coli/enzimología , Escherichia coli/genética , Escherichia coli/patogenicidad , Hemaglutinación , Factores de Hemolisina/análisis , Pruebas de Sensibilidad Microbiana
7.
Rev. Inst. Med. Trop. Säo Paulo ; 48(1): 11-16, Jan.-Feb. 2006. ilus, tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-423328

RESUMEN

Foram estudadas 455 amostras de enterococos isolados de pacientes moradores da cidade de Porto Alegre, Rio Grande do Sul, Brasil, durante o período de julho 1996 a junho 1997 e foram identificados ao nível de espécies por testes fisiológicos convencionais e analisados sua susceptibilidade aos agentes antimicrobianos. A diversidade genética foi avaliada por eletroforese de campo pulsado ("pulsed-field gel electrophoresis", PFGE) com a enzima de restrição SmaI. A espécie mais freqüente encontrada foi o Enterococcus faecalis (92,8%). As outras espécies identificadas foram: E. faecium (2,9%), E. gallinarum (1,5%), E. avium (1,1%), E. hirae (0,7%), E. casseliflavus (0,4%), E. durans (0,4%) and E. raffinosus (0,2%). A prevalência de amostras com níveis elevados de resistência (HLR) aos aminoglicosídeos foram de 37,8%. HLR para gentamicina foi encontrada em 24,8% das amostras. Nenhuma amostra com resistência adquirida à vancomicina foi isolada. A análise através de PFGE revelou a predominância do grupo clonal A, constituído por amostras isoladas de diferentes materiais clínicos obtidos de pacientes internados em três hospitais. Esses resultados sugerem a disseminação intra e inter-hospital de um clone predominante, composto por amostras de E. faecalis apresentando níveis elevados de resistência a gentamicina, nos hospitais incluídos neste estudo.


Asunto(s)
Humanos , Antibacterianos/farmacología , Enterococcus/efectos de los fármacos , Enterococcus/genética , Variación Genética , Infecciones por Bacterias Grampositivas/microbiología , Brasil/epidemiología , Farmacorresistencia Microbiana/genética , Electroforesis en Gel de Campo Pulsado , Gentamicinas/farmacología , Infecciones por Bacterias Grampositivas/diagnóstico , Infecciones por Bacterias Grampositivas/epidemiología , Pruebas de Sensibilidad Microbiana , Estreptomicina/farmacología , Vancomicina/farmacología
8.
Braz. j. microbiol ; 35(3): 199-204, jul.-set. 2004. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-394982

RESUMEN

A resistência a várias classes de agentes antimicrobianos é uma característica marcante dos enterococos observada em diferentes regiões geográficas. Informações sobre amostras isoladas na região sul do Brasil ainda são limitadas. No presente estudo, 455 enterococos isolados consecutivamente de pacientes moradores na cidade de Porto Alegre, Brasil, foram identificados ao nível de espécie e testados em relação a sua sensibilidade aos antimicrobianos através de testes de difusão em agar. As espécies mais freqüentes foram E. faecalis (92,8%), seguidas por E. faecium (2,9%), E. gallinarum (1,5%), E. avium (1,1%), E. hirae (0,7%), E. casseliflavus (0,4%), E. durans (0,4%) e E. raffinosus (0,2%). Os testes de sensibilidade revelaram que 62,0% das amostras foram resistentes à tetraciclina, 42,6% à eritromicina, 24,8% ao cloranfenicol, 22,6% à ciprofloxacina, 22,0% à norfloxacina, 3,5% à ampicilina e 3,5% á nitrofurantoína. Resistência a níveis elevados de aminoglicosídeos foi encontrada em 37,8% das amostras, com 23,5% sendo resistente à gentamicina, 14,3% à estreptomicina e 2,8% a ambos gentamicina e estreptomicina. Nenhuma amostra com resistência adquirida à vancomicina ou produtora de b-lactamase foi encontrada. Os resultados indicam um significante percentual de amostras resistentes a diferentes antimicrobianos, apontando a necessidade de estratégias de controle para evitar a disseminação de cepas resistentes e de vigilância contínua para a detecção de características emergentes de resistência.

9.
Braz. j. microbiol ; 34(supl.1): 38-41, Nov. 2003. ilus
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-389980

RESUMEN

No presente estudo, 47 amostras enteropatogênicas de Escherichia coli, previamente caracterizadas pelo sorotipo, fenótipo de aderência, habilidade de induzir a formação da lesão histopatológica e presença das seqüências genéticas eae, bfp e EAF, foram analisadas de acordo com o perfil de fragmentação do DNA cromossômico pela técnica de eletroforese em campo pulsado (PFGE), as variantes isoenzimáticas através da eletroforese de isoenzimas (MLEE) e a presença de seqüências específicas da região LEE (eae, espA, espB, tir) e respectivos alelos. A amplificação destas seqüências mostrou a presença de 18 padrões genéticos distintos. A tipagem do gene eae revelou que a maior parte das amostras apresentou intimina não-tipável (42%) seguida dos tipos alélicos b (35%), g e a (12% cada). A fragmentação do DNA cromossômico detectou um elevado polimorfismo genético entre as amostras estudadas e não foi observada uma correlação com os marcadores de virulência investigados. Por outro lado, a análise das variantes isoenzimáticas sugeriu uma distribuição clonal específica de variantes genéticas do locus eae, o que nos leva a indicar a sua utilização como um marcador promissor para definir as relações genéticas neste grupo de microrganismos.

10.
Braz. j. microbiol ; 34(supl.1): 42-44, Nov. 2003. ilus
Artículo en Inglés | LILACS-Express | LILACS, BVSAM, BVSAM | ID: lil-389981

RESUMEN

O presente trabalho descreve a emergência de cepas mucoides do complexo B. cepacia em um paciente com Fibrose Cística dentro de um acompanhamento bacteriológico prospectivo de nove anos. Os dados clínicos sugerem a associação entre o isolamento do morfotipo mucoide e a deterioração clínica do paciente. Apesar da variação fenotípica, os testes moleculares mostraram que o paciente manteve-se cronicamente infectado por cepas de mesma origem clonal.

11.
J. pediatr. (Rio J.) ; 79(3): 215-220, maio-jun. 2003. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-347281

RESUMEN

Objetivos: o Streptococcus pneumoniae habitualmente coloniza a orofaringe de pessoas sadias. O estado de portador assintomático está relacionado à invasão de estruturas adjacentes e ao surgimento de doença invasiva. Foi realizado estudo transversal, descritivo, objetivando verificar a prevalência de colonização de orofaringe pelo S.pneumoniae em crianças que freqüentam creches no município de Taubaté, SP, verificar a freqüência de sorotipos de Streptococcus pneumoniae nas cepas isoladas e relacionar os soro tipos mais freqüentes com os sorotipos presentes na composição da vacina pneumocócica heptavalente conjugada atualmente em uso.Métodos: foram coletados, de 29 de junho a 15 de dezembro de 1998, 987 swabs de orofaringe de crianças entre 8 e 71 meses de idade, matriculadas nas creches municipais de Taubaté, SP. A identificação do S. pneumoniae foi baseada na observação das colônias que apresentassem hemó1ise parcial nos meios AS e AS-G, e pela observação da inibição do crescimento ao redor do disco de optoquina. A sorotipagem foi realizada pela reação de Quellung, utilizando anti-soros específicos, e adotado o sistema de nomenclatura dinamarquês. Resultados: o Streptococcus pneumoniae foi isolado em 209 das 987 crianças (taxa de colonização= 21,1por cento). Vinte e oito sorotipos foram identificados. Os 7 sorotipos mais freqüentes foram: 6A/6B (21,5por cento), 19F (14,8por cento), 18C (7,4por cento), 23F (7,4por cento),9V (6,7por cento),14 (5,2por cento) e 10A(4,4por cento). Com exceção do sorotipo 10A, todos os outros seis estão incluídos na vacina. O único sorotipo vacinal não encontrado foi o sorotipo 4. Conclusão: estima-se, então, uma concordância de 63por cento entre os sorotipos colonizadores de orofaringe e os soro tipos presentes na vacina


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Lactante , Preescolar , Niño , Guarderías Infantiles , Orofaringe , Streptococcus pneumoniae , Vacunas
12.
Artículo en Inglés | LILACS-Express | LILACS, VETINDEX | ID: biblio-1469475

RESUMEN

In the present study, 47 enteropathogenic Escherichia coli strains identified according to serotyping, presence of eae, bfp and EAF sequences, adherence phenotype and ability to induce attaching-effacing lesions were analyzed by pulsed-field gel electrophoresis (PFGE), multilocus enzyme electrophoresis (MLEE), and the presence of LEE genes (eae, espA, espB, tir) as well as the respective alleles. Amplification of LEE genes subtypes revealed 18 different pathotypes. Typing of the eae gene showed that most strains contained nontypable intimin (42%) followed by beta (35%), gamma and alpha genes (12% each). PFGE analysis revealed a variable degree of polymorphism among isolates and, in general, no clear correlation was observed among PFGE profiles and the virulence markers identified. Otherwise, grouping based on MLEE analysis showed a close association between eae allele and clonal cluster distribution leading us to indicate the eae profile as a promising marker to establish relatedness among such microorganisms.


No presente estudo, 47 amostras enteropatogênicas de Escherichia coli, previamente caracterizadas pelo sorotipo, fenótipo de aderência, habilidade de induzir a formação da lesão histopatológica e presença das seqüências genéticas eae, bfp e EAF, foram analisadas de acordo com o perfil de fragmentação do DNA cromossômico pela técnica de eletroforese em campo pulsado (PFGE), as variantes isoenzimáticas através da eletroforese de isoenzimas (MLEE) e a presença de seqüências específicas da região LEE (eae, espA, espB, tir) e respectivos alelos. A amplificação destas seqüências mostrou a presença de 18 padrões genéticos distintos. A tipagem do gene eae revelou que a maior parte das amostras apresentou intimina não-tipável (42%) seguida dos tipos alélicos beta (35%), gama e alfa (12% cada). A fragmentação do DNA cromossômico detectou um elevado polimorfismo genético entre as amostras estudadas e não foi observada uma correlação com os marcadores de virulência investigados. Por outro lado, a análise das variantes isoenzimáticas sugeriu uma distribuição clonal específica de variantes genéticas do locus eae, o que nos leva a indicar a sua utilização como um marcador promissor para definir as relações genéticas neste grupo de microrganismos.

13.
Artículo en Inglés | LILACS-Express | LILACS, VETINDEX | ID: biblio-1469476

RESUMEN

Mucoid Burkholderia cepacia morphotype emerged within a nine year follow-up of a cystic fibrosis patient. Clinical data suggested a linkage between the mucoid phenotype isolation and the deterioration of the patient's condition. Despite of the phenotypic variation, molecular typing showed that the patient was chronically infected with B. cepacia complex isolates belonging to a same genetic clone.


O presente trabalho descreve a emergência de cepas mucoides do complexo B. cepacia em um paciente com Fibrose Cística dentro de um acompanhamento bacteriológico prospectivo de nove anos. Os dados clínicos sugerem a associação entre o isolamento do morfotipo mucoide e a deterioração clínica do paciente. Apesar da variação fenotípica, os testes moleculares mostraram que o paciente manteve-se cronicamente infectado por cepas de mesma origem clonal.

14.
Hig. aliment ; 16(100): 67-74, set. 2002. tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-334778

RESUMEN

Foi realizada a avaliação da qualidade higiênico-sanitária de 30 amostras de alimentos vegetais crus, sendo 15 de frutas e 15 de hortaliças prontas para o consumo, comercializadas em dois restaurantes de médio porte da Cidade Universitária da Universidade Federal do Rio de Janeiro (UFRJ). As amostras foram analisadas quanto aos seguintes parâmetros: contagem de mesófilos aeróbios totais, coliformes, enterococos, Staphylococcus aureus (incluindo pesquisa de estirpes enterotoxigênicas), bolores e leveduras, pesquisa de Salmonella spp., Shigella spp., sorotipos diarreiogênicos de E. coli, incluindo O157:H7 e avaliação parasitológica. Os resultados indicaram que 12 (92,3 por cento) das amostras de hortaliças e 9 (64,3 por cento) das amostras de frutas analisadas estavam com contagem de coliformes fecais acima do padrão preconizado pela Agência Nacional de Vigilância Sanitária, sendo a presença de Escherichia coli detectada em 12 (40 por cento) do total de amostras. A pesquisa de E. coli O157:H7 foi negativa em todas as amostras analisadas. Entretanto, outros sorotipos diarreiogênicos foram detectados (monovalente O26, O55, O111, O119, O124, O125, O127, O142, polivalente clássica A, polivalente clássica B, polivalente clássica C, polivalente invasora A, polivalente invasora B). A pesquisa de Salmonella spp. revelou a presença deste patógeno em 5 (16,6 por cento) das 30 amostras analisadas. Staphylococcus aureus foi detectado em 16 amostras (53,3 por cento), sendo que 2 estirpes produtoras de enterotoxina foram isoladas de salada de alface. Uma delas, produtora de enterotoxinas A e B, foi detectada em contagem de 3,0 x 100 UFC/g, e a outra produtora de enterotoxina A apresentou contagem de 1,1 x 1000 UFC/g. A freqüência de enterococos não apresentou correlação com os níveis de contaminação por coliformes fecais. Em nenhuma das amostras foi detectada a presença de parasitas.


Asunto(s)
Frutas , Restaurantes , Verduras
15.
Mem. Inst. Oswaldo Cruz ; 94(4): 513-8, July-Aug. 1999.
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-241566

RESUMEN

The cell surfaces of five enteropathogenic Escherichia coli serotypes (O111:H2; O111:H12; O125:H9; O119:H6; O26:H11) were assayed by chemical methods, lectin agglutination tests and spectroscopy associated to transmission electron microscopy. Results of lectin agglutination assays showed that all strains reacted with mannosebinding lectins. Strains belonging to serotype O125:H9 also agglutinated with lectins which recognize galactose and Nacetylgalactosamine residues. The bacterial cells were treated with 0.01M phosphate buffered saline (pH 7.0) at 100oC for 2 hr and the extracts were submitted to precipitation and fractionated by Cetavlon. Phosphate, total sugar and protein contents were determined. Gas liquid chomatography-mass spectrometry analysis of alditol acetates showed the presence of galactose, mannose, fucose, glucose and traces of ribose. Spectroscopic analysis of intact cells showed the presence of a capsule-like structure which was not totally preserved after extraction. Some cells were still surrounded by an amorphous capsular-like material after polysaccharide extraction


Asunto(s)
Escherichia coli/química , Polisacáridos Bacterianos/análisis , Pruebas de Aglutinación , Colorimetría , Escherichia coli/clasificación , Escherichia coli/patogenicidad , Lectinas , Proteínas de la Membrana , Microscopía Electrónica , Serotipificación
16.
Rev. Inst. Med. Trop. Säo Paulo ; 38(3): 187-192, May-Jun. 1996.
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-320647

RESUMEN

To study resistance to antimicrobials, serotypes and clinical features of S. pneumoniae in S. Paulo, Brazil, 50 patients with a positive culture were evaluated: 7 were considered carriers and 43 had pneumococcal infections. Pneumonia and meningitis were the most common infections. Mortality was 34 and underlying diseases were present in 70. Relative resistance to penicillin occurred in 24 and complete resistance was not detected. Resistance to tetracycline was 32 and to sulfamethoxazole/trimethoprim 32; one strain had intermediate susceptibility to erythromycin; no resistance was present for chloramphenicol, rifampin or vancomycin. Resistance to at least one of the drugs tested occurred in 62. Results by the E-test for penicillin were similar to those by the agar dilution method. There were 24 different serotypes and 74 of the strains belonged to the 23-valent vaccine including all the penicillin-resistant strains. In this study S. pneumoniae caused severe infections and presented a high resistance rate to commonly used antimicrobials. Routine surveillance of resistance and the use of vaccination, as well as the restriction of inappropriate use of antimicrobials, are recommended in São Paulo, Brazil.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Recién Nacido , Lactante , Preescolar , Adulto , Persona de Mediana Edad , Streptococcus pneumoniae , Anciano de 80 o más Años , Brasil , Infecciones Neumocócicas/tratamiento farmacológico , Farmacorresistencia Microbiana , Serotipificación , Streptococcus pneumoniae
17.
Rev. microbiol ; 26(2): 121-4, abr.-jun. 1995.
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-169849

RESUMEN

Treze estirpes de Enterococcus faecalis e 5 de E. faecium isoladas a partir de alimentos foram estudadas em relaçäo a produçäo de termonuclease (TNase), atividade hemolítica em sangue humano e de coelho e sensibilidade a antimicrobianos. Näo foi observada a produçäo de TNase e ß-lactamase, reastência a vancomicina e a altos níveis de aminoglicosídeos


Asunto(s)
Humanos , Animales , Conejos , Enterococcus faecium/aislamiento & purificación , Enterococcus faecalis/aislamiento & purificación , Alimentos/toxicidad , Microbiología de Alimentos , Ensayo de Actividad Hemolítica de Complemento , Farmacorresistencia Microbiana/inmunología
18.
Rev. microbiol ; 23(2): 59-65, abr.-jun. 1992. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-279918

RESUMEN

Sinergismo e antagonismo hemolíticos entre estreptococos, listérias e corinebactérias foram avaliados em placas de agar sangue de carneiro, na presença de Staphylococcus aureus, Rhodococus(Corynebacterium) equi e Corynebacterium haemolyticum como amostras indicadoras.Hemólise sinérgica com R.(C.)equi e antagonismo hemolítico com S.aureus foram abservados com C.haemolyticum, Corynebacterium pseudotuberculosis, Corynebacterium ulcerans e Listeriaivanovii.Quando estas últimas foram também testadas como amostras indicadoras, somente C.haemolyticum fornaceu resultados inequívocos.C.haemolyticum pode ser útil para eliminar dúvidas causadas, no teste de CAMP, pelas reaçöes fracas ou näo específicas.Todas as amostras de Streptococus agalactiaetestadas e uma de Streptococus uberis foram positivas com S.aureus, mas apenas S.agalactiae deu reaçöes positivas com C.haemolyticum.R.(C.)equi, Corynebacterium hoagii(esta agora, também, considerada como R.equi) e Corynebacterium renale apresentaram sinergismo hemolítico com S.aureus.Quando esta indicadora foi substituída por C.haemolyticum, R.(C.)equi e C.hoagii foram positivas, mas näo C.renale.C.Haemolyticum apresentou resultados fracamente positivos com Listeria monocytogenes e antagonismo com L.ivanovii, enquanto tanto L.monocytogenes, quanto Listeria seeligeri forneceram reaçöes fracas com S.aureus.amostras de L.monocytogenes também foram positivas ou fracamente positivas com R.(C.)equi.Uma microtécnica precisa foi adaptada para a determinaçäo quantitativa da atividade co-hemolítica correlacionaram bem com os resultados obtidos em meio sólido.Uma exceçäo importante ocorreu com a ativadade co-hemolítica detectável entre listérias patogênicas, as quais apresentaram reaçöes duvidosas em placas de agar sangue.Além de facilitar o estudo das co-citolisinas bacterianas, a determinaçäo quantitativa da atividade co-hemolítica pode ser importante para diferenciar espécies patogênicas de Listeria.


Asunto(s)
Staphylococcus aureus/clasificación , Bacterias , Rhodococcus equi/clasificación , Corynebacterium/clasificación , Técnicas In Vitro
19.
Rev. microbiol ; 19(4): 385-92, out.-dez. 1988. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-69567

RESUMEN

Foi realizado um estudo comparativo sobre o carreamento de amostras de Staphylococcus aureus resistentes a meticilina pelas mäos de indivíduos pertencentes a um grupo intra-hospitalar e aqueles pertencentes a um grupo extra-hospitalar (grupo controle). Empregando-se a técnica do saco plástico, quatro subgrupos de 5 indivíduos foram analisados, a intervalos semanais, durante 4 semanas. Entre as 349 amostras de estafilococos obtidas, 19/105 (18.09%) e 20/244 (8.19%) foram isoladas a partir das mäos de indivíduos pertencentes, respectivamente, aos grupos intra e extra-hospitalar e foram identificadas como S. aureus. Foi verificado que todas as amostras de S. aureus produziram beta-lactamases e a maioria (35/39; 89,74%) se apresentou resistente a meticilina. Quinze diferentes fagotipos foram identificados, sendo a maioria incluída no fagogrupo III. Os resultados demonstraram que amostras de S. aureus resistentes a meticilina säo freqüententemente encontradas nas mäos e enfatizam o possível papel das mäos como fonte ou via de disseminaçäo desses microrganismos


Asunto(s)
Humanos , Staphylococcus aureus/aislamiento & purificación , Mano , Personal de Enfermería en Hospital , Staphylococcus aureus/efectos de los fármacos , Farmacorresistencia Microbiana , Meticilina/farmacología
20.
Rev. microbiol ; 19(2): 93-9, abr.-jun. 1988. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-57676

RESUMEN

Foram estudadas 108 amostras de Streptococcus pneumoniae isoladas de pacientes com meningite. A sorotipagem foi realizada através de testes de entumescimento capsular, sendo identificados 29 diferentes sorotipos. Os sorotipos 6B (13,8%), 1 (12,0%) e 3 (10,0%) foram os mais frequentes, seguidos por 4, 14, 18C, 10A e 23F. Esses 8 sorotipos de maior prevalência constituiram 64,5% do total de amostras. Oitenta e nove (82,2%) amostras pertenciam a sorotipos incluidos na vacina pneumocócica composta por 23 antígenos polissacarídicos tipo-específicos. A susceptibilidade de 59 amostras e 16 agentes antimicrobianos foi testada através da técnica de microdiluiçäo em caldo. Das amostras testadas, 57 (97%) e 26 (44%) foram resistentes a, respectivamente, gentamicina e tetraciclina. Somente uma foi resistente ao sulfametoxazol-trimetoprim e todas se apresentaram sensíveis a penicilina e ao cloranfenicol. Embora näo tenham sido detectadas amostras consideradas resistentes a penicilina, 4 e 3 das amostras somente foram inibidas por concentraçöes respectivas de 0,03 e 0,06 microng de penicilina/ml. O cefotaxime se apresentou como a mais ativa das quatro cefalosporinas testadas


Asunto(s)
Humanos , Streptococcus pneumoniae/clasificación , Pruebas de Sensibilidad Microbiana , Serotipificación , Streptococcus pneumoniae/efectos de los fármacos , Brasil , Antibacterianos/farmacología
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA