Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 15 de 15
Filtrar
1.
Femina ; 49(3): 134-141, 2021. ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: biblio-1224073

RESUMEN

A suspeita clínica de endometriose geralmente envolve a história clínica da paciente e exame físico, abordando sua sintomatologia e história pessoal e familiar. Entretanto, a apresentação clínica da doença varia consideravelmente, sem características clínicas patognomônicas, fato que dificulta o seu diagnóstico. Um diagnóstico presuntivo de endometriose pode ser fortemente sugerido pela ultrassonografia transvaginal e pela ressonância magnética em casos de endometrioma ou endometriose infiltrativa profunda. No entanto, esses exames de imagem não possuem a sensibilidade e a especificidade necessárias quando se trata de endometriose peritoneal superficial. O biomarcador sérico mais utilizado na investigação da endometriose foi o CA-125, que não apresenta sensibilidade (70%-75%) suficiente para sua indicação na prática clínica. Portanto, apesar de seu risco e alto custo, a videolaparoscopia e a análise anatomopatológica subsequente ainda se apresentam como o procedimento padrão-ouro para o diagnóstico definitivo de endometriose. Assim, com o objetivo de demonstrar quais exames seriam necessários para o diagnóstico dessa doença, realizamos uma revisão sistemática da literatura, cujos dados estão descritos a seguir.(AU)


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Cirugía Asistida por Video , Endometriosis/cirugía , Endometriosis/etiología , Endometriosis/diagnóstico por imagen , Progestinas/uso terapéutico , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Endometriosis/tratamiento farmacológico , Gonadotropinas/agonistas
3.
Einstein (Säo Paulo) ; 17(2): eAO4583, 2019. tab, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: biblio-1001910

RESUMEN

ABSTRACT Objective: To evaluate clinical features and complications in patients with bowel endometriosis submitted to hormonal therapy. Methods: Retrospective study based on data extracted from medical records of 238 women with recto-sigmoid endometriosis treated between May 2010 and May 2016. Results: Over the course of follow-up, 143 (60.1%) women remained in medical treatment while 95 (39.9%) presented with worsening of pain symptoms or intestinal lesion growth (failure of medical treatment group), with surgical resection performed in 54 cases. Women in the Medical Treatment Group were older (40.5±5.1 years versus 37.3±5.8 years; p<0.0001) and had smaller recto sigmoid lesions (2.1±1.9 versus 3.1±2.2; p=0.008) compared to those who had failed to respond to medical treatment. Similar significant reduction in pain scores for dysmenorrhea, chronic pelvic pain, cyclic dyschezia and dysuria was observed in both groups; however greater reduction in pain scores for dyspareunia was noted in the Surgical Group. Subjective improvement in pain symptoms was also similar between groups (100% versus 98.2%; p=0.18). Major complications rates were higher in the Surgical Group (9.2% versus 0.6%; p=0.001). Conclusion: Patients with recto-sigmoid endometriosis who failed to respond to medical treatment were younger and had larger intestinal lesions. Hormonal therapy was equally efficient in improving pain symptoms other than dyspareunia compared to surgery, and was associated with lower complication rates in women with recto-sigmoid endometriosis. Medical treatment should be offered as a first-line therapy for patients with bowel endometriosis. Surgical treatment should be reserved for patients with pain symptoms unresponsive to hormonal therapy, lesion growth or suspected intestinal subocclusion.


RESUMO Objetivo: Avaliar características clínicas e complicações em pacientes com endometriose intestinal submetidos ao tratamento hormonal. Métodos: Dados de prontuários de 238 pacientes com endometriose de retossigmoide tratadas entre maio de 2010 e maio de 2016 foram coletados para este estudo retrospectivo. Resultados: Durante o período de acompanhamento, 143 (60,1%) mulheres mantiveram tratamento clínico, enquanto 95 (39,9%) tiveram piora dos sintomas de dor ou aumento da lesão intestinal (grupo falha de tratamento clínico), sendo 54 submetidas ao tratamento cirúrgico. As mulheres no Grupo Tratamento Clínico eram mais velhas (40,5±5,1 anos versus 37,3±5,8 anos; p<0,0001) e tinham lesões intestinais menores (2,1±1,9 versus 3,1±2,2; p=0,008) em comparação ao grupo falha de tratamento clínico. Redução significativa e semelhante do escore de dor na dismenorreia, dor pélvica crônica, disquezia cíclica e disúria cíclica foi observada nos Grupos Tratamento Clínico e Cirúrgico. Dispareunia, no entato, teve uma redução maior no Grupo Cirurgia. A redução subjetiva dos sintomas dolorosos também foi semelhante entre os Grupos Clínico e Cirúrgico (100% versus 98,2%; p=0,18). O Grupo Tratamento Cirúrgico foi relacionado a uma maior taxa de complicações graves (9,2% versus 0,6%; p=0,001) em comparação ao Grupo Tratamento Clínico. Conclusão: Falha no tratamento clínico em pacientes com endometriose de retossigmoide foi observada em mulheres mais jovens que tinham lesões intestinais maiores. O tratamento clínico hormonal foi igualmente eficaz na melhora dos sintomas de dor, exceto dispareunia, em comparação ao tratamento cirúrgico em mulheres com endometriose intestinal, mas com menor taxa de complicações. O tratamento clínico deve ser oferecido como primeira opção em pacientes com endometriose intestinal, enquanto o tratamento cirúrgico deve ser reservado para pacientes sem melhora nos sintomas de dor com tratamento hormonal, progressão das lesões ou suspeita de suboclusão intestinal.


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Adulto , Progestinas/uso terapéutico , Enfermedades del Recto/tratamiento farmacológico , Enfermedades del Sigmoide/tratamiento farmacológico , Dolor Pélvico/tratamiento farmacológico , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Endometriosis/tratamiento farmacológico , Enfermedades del Recto/cirugía , Enfermedades del Sigmoide/cirugía , Dimensión del Dolor , Proteínas Recombinantes de Fusión , Registros Médicos , Estudios Retrospectivos , Estudios de Seguimiento , Resultado del Tratamiento , Dolor Pélvico/cirugía , Dismenorrea/tratamiento farmacológico , Dispareunia/tratamiento farmacológico , Endometriosis/cirugía , Dolor Crónico
5.
Rev. Hosp. Ital. B. Aires (2004) ; 37(1): 10-20, mar. 2017. tab
Artículo en Español | LILACS | ID: biblio-966680

RESUMEN

El síndrome de ovario poliquísticos (SOP) representa una de las endocrinopatías más frecuentes en la mujer y es la principal causa de hiperandrogenismo (HA). Se trata de un trastorno complejo, multifactorial, poligénico con influencias ambientales. Aunque se han propuestos diferentes criterios para su diagnóstico, se prefiere el uso del más abarcativo (Criterio de Rotterdam) con la presencia de 2 de 3 de los siguientes: 1) HA clínico o bioquímico, 2) oligoanovulación crónica (OA), 3) poliquistosis ovárica por ecografía, excluyendo otras etiologías. Es frecuente su asociación con comorbilidades metabólicas (obesidad, diabetes 2, dislipidemia, apnea del sueño, etc.) y trastornos reproductivos (hiperplasia endometrial e infertilidad), sobre todo en los fenotipos clásicos, con HA y OA. El tratamiento estará orientado a las características clínicas de cada paciente y al deseo reproductivo. La pérdida de peso en aquellas con sobrepeso u obesidad o ambos factores puede restaurar los ciclos menstruales y disminuir el riesgo metabólico y representa la primera línea de tratamiento. Los anticonceptivos orales (ACO) son el tratamiento farmacológico de elección ya que atenúan las manifestaciones de HA y ofrecen protección endometrial. En las pacientes con oligoanovulación que buscan embarazo, el citrato de clomifeno es el tratamiento aconsejado en primera instancia. La metformina podría usarse en aquellas con intolerancia a la glucosa o diabetes 2 y también como segunda línea de tratamiento para restaurar los ciclos e inducir la ovulación. (AU)


Polycystic ovary syndrome (PCOS) is one of the most common endocrine disorders in women, the main cause of hyperandrogenism (HA). It is a complex, multifactorial polygenic disorder with environmental influences. Although there have been proposed different criteria for diagnosis, using the most comprehensive (Criteria Rotterdam) with the presence of 2 of 3 of the following is preferred: 1) HA clinical or biochemical, 2) oligo-anovulation chronic (OA), 3) polycystic ovaries by ultrasound, excluding other etiologies. It is frequently associated with metabolic comorbidities (obesity, type 2 diabetes, dyslipidemia, sleep apnea, etc.) and reproductive disorders (endometrial hyperplasia and infertility), especially in the classical phenotypes, with HA and OA. The treatment will be oriented to the clinical characteristics of each patient and reproductive desire. Weight loss in those who are overweight and / or obesity can restore menstrual cycles and decrease metabolic risk and represents the first line of treatment. Oral contraceptives (OC) are the pharmacological treatment of choice as it attenuates the manifestations of HA and offer endometrial protection. In patients seeking pregnancy with oligo-anovulation, clomiphene citrate would be used at first instance. Metformin may be used in those with impaired glucose tolerance or type 2 diabetes and also as a second-line treatment to restore cycles and induce ovulation. (AU)


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Adolescente , Adulto , Persona de Mediana Edad , Adulto Joven , Inducción de la Ovulación/métodos , Síndrome del Ovario Poliquístico/diagnóstico , Hiperandrogenismo/etiología , Anovulación/diagnóstico , Síndrome del Ovario Poliquístico/fisiopatología , Síndrome del Ovario Poliquístico/tratamiento farmacológico , Síndrome del Ovario Poliquístico/terapia , Síndrome del Ovario Poliquístico/diagnóstico por imagen , Comorbilidad , Pubertad/metabolismo , Clomifeno/uso terapéutico , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Hiperplasia Endometrial/diagnóstico , Infertilidad Femenina/diagnóstico
6.
Rev. bras. ginecol. obstet ; 38(12): 600-608, Dec. 2016. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: biblio-843887

RESUMEN

ABSTRACT Purpose: Female sexual dysfunction is a complex and common condition that affects women, and the relationship between sexual function and dyslipidemia is poorly studied. This study aims to assess this relationship in the reproductive life women in the menacme who use combined oral contraceptives (COCs) . Methods: A total of 49 healthy women who were sexually active received COC pills that contained ethinylestradiol 30 mcg (EE30) plus levonorgestrel 150 mcg (LNG150). The women were divided into two groups according to their lipid profiles. Dyslipidemia was defined as a high-density lipoprotein (HDL) level < 50 mg/dL or a low-density lipoprotein (LDL) level > 130 mg/dL. Sexual function was assessed using the Female Sexual Function Index (FSFI) Questionnaire. Lipid and lipoprotein parameters were obtained at baseline and after the sixth cycle. Results: After six cycles of the COCs, the total cholesterol and LDL cholesterol levels in the women with a LDL level > 130 mg/dL decreased by 14.7% and 22.1% respectively. In the women with a HDL level < 50 mg/dL at baseline, the HDL level increased by 15.5% at the end of the study. The arousal and orgasm domains and the FSFI total scores significantly increased in women with and without dyslipidemia. The desire and satisfaction domains increased only in the group without dyslipidemia at the end of the treatment period. Conclusions: The EE30/LNG150 formulation increased the sexual function and it was only positively correlated with the HDL cholesterol level. These data indicated a low correlation between sexual function and the changes in the lipid and lipoprotein metabolism.


RESUMO Objetivo: Disfunção sexual feminina é uma condição complexa acomete as mulheres, e a relação entre a função sexual e a dislipidemia é muito pouco estudada. Este estudo objetivou avaliar esta relação em mulheres na menacme que fazem uso de contraceptivos orais combinados (COCs). Métodos: Um total de 49 mulheres saudáveis com vida sexual ativa receberam pílulas anticoncepcionais contendo etinilestradiol 30 mcg (EE30) associado a levonorgestrel 150 mcg (LNG150). As mulheres foram divididas em dois grupos, de acordo com o perfil lipídico. Dislipidemia foi definida como nível de lipoproteína de alta densidade (HDL) < 50 mg/dL, ou nível de lipoproteína de baixa densidade (LDL) > 130 mg/dL. A função sexual feminina foi avaliada utilizando o questionário de Índice de Função Sexual Feminina (IFSF). O IFSF e os parâmetros lipídicos e lipoproteicos foram obtidos no início e após o sexto ciclo do estudo. Resultados: Após seis ciclos de uso dos COCs, as mulheres com LDL > 130 mg/dL, tiveram redução dos níveis de colesterol total e colesterol LDL de 14,7% e 22,1% respectivamente. Nas mulheres com níveis HDL < 50 mg/dL no momento basal, o nível de HDL aumentou 15,5% ao final do estudo. Os domínios de excitação, orgasmo e os escores totais do IFSF aumentaram significativamente nas mulheres com e sem dislipidemia. Os domínios de desejo e satisfação aumentaram no final do período de tratamento exclusivamente no grupo sem dislipidemia. Conclusões: A formulação EE30/LNG150 aumentou a função sexual das mulheres, sendo positivamente correlata somente com os níveis de colesterol HDL. Estes achados demonstram baixa correlação entre a função sexual e as alterações no metabolismo lipídico e lipoproteico.


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Dislipidemias/tratamiento farmacológico , Disfunciones Sexuales Fisiológicas/tratamiento farmacológico , Dislipidemias/sangre , Dislipidemias/complicaciones , Lípidos/sangre , Lipoproteínas/sangre , Orgasmo/efectos de los fármacos , Conducta Sexual , Disfunciones Sexuales Fisiológicas/sangre , Disfunciones Sexuales Fisiológicas/complicaciones
7.
Rev. Assoc. Med. Bras. (1992) ; 61(3): 215-219, May-Jun/2015. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-753174

RESUMEN

Summary Objective: Objective: to compare clinical and laboratory parameters in women with polycystic ovary syndrome (PCOS) using metformin or combined oral contraceptive (COC) after 6 months. Methods: retrospective study analyzing records of patients with PCOS using the Androgen Excess and Polycystic Ovary Syndrome (AE-PCOS) Society criteria. The groups were: I-COC (21 tablets, pause of 7 days; n=16); II-metformin (850mg 12/12h, n=16); III-COC plus metformin (n=9). Body mass index (BMI), acne (% of improvement), modified Ferriman-Gallway index and menstrual cycle index (MCI), luteinizing hormone (LH), follicle-stimulating hormone (FSH), total testosterone (TT), androstenedione (A) and homeostasis model assessment: insulin resistance (HOMA-IR) index were assessed Results: isolated use of COC compared to metformin was better regarding to acne, Ferriman index, MCI, LH, TT and A levels. On the other hand, metformin was better in the HOMA-IR index (4.44 and 1.67 respectively, p=0.0007). The association COC plus metformin, compared to metformin alone shows the maintenance of improvement of acne, Ferriman index, MCI, and testosterone levels. The HOMA-IR index remained lower in the metformin alone group (4.19 and 1.67, respectively; p=0,046). The comparison between COC plus metformin and COC alone, in turn, shows no difference in the improvement of acne, Ferriman index, MCI, LH, TT and A levels, indicating that the inclusion of metformin did not lead to additional benefits in these parameters. Still, the HOMA-IR index was similar in both groups (4.19 and 4.44 respectively; p=0.75), showing that the use of metformin associated with COC may not improve insulin resistance as much as it does if used alone. Conclusion: our data suggest that the combination of metformin and contraceptive does not improve insulin resistance as observed with metformin alone. .


Resumo Objetivo: comparar parâmetros clínicos e laboratoriais de mulheres com síndrome dos ovários policísticos (SOP) em uso de metformina ou contraceptivo hormonal oral (CHO) após 6 meses. Casuística e métodos: estudo retrospectivo com análise do prontuário de pacientes com SOP (pelos critérios da Androgen Excess and Polycystic Ovary Syndrome Society [AE-PCOS Society]), divididos em 3 grupos: (I) CHO (21 comprimidos e pausa de 7 dias; n=16), (II) metformina (850 mg a cada 12 horas; n=16) e (III) CHO associado com metformina (n=9). Foram avaliados: índice de massa corpórea (IMC), acne (% de melhora), índice de Ferriman-Gallway modificado, índice de ciclos menstruais (ICM), LH, FSH, testosterona total (TT), androstenediona (A) e resistência a insulina (HOMA-IR, do inglês homeostatic model assessment: insulin resistance). Resultados: o uso isolado de CHO comparado ao de metformina foi melhor em relação a acne, índice de Ferriman, ICM, níveis de LH, TT e A. Por outro lado, a metformina foi melhor para HOMA-IR (4,44 e 1,67; p=0,0007). O uso do CHO e metformina, em comparação com o de metformina isolada, manteve a melhora da acne, do índice de Ferriman, do ICM e dos níveis da TT. O índice de HOMA-IR manteve-se menor no grupo metformina isolada (4,19 e 1,67; p=0,046). Por sua vez, a melhora na acne, Ferriman, ICM, LH, TT e A são semelhantes nos grupos CHO associado com metformina e CHO isolado, indicando que a adição de metformina não trouxe benefícios nesses parâmetros. Ainda, o HOMA-IR foi semelhante nos dois grupos (4,19 e 4,44; p=0,75), mostrando que o uso de metformina em associação com o contraceptivo pode não melhorar a resistência insulínica como ocorre no uso isolado. Conclusão: os dados sugerem que a associação de metformina e contraceptivo não melhora a resistência insulínica como ocorre no uso da metformina isolada. .


Asunto(s)
Femenino , Humanos , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Hipoglucemiantes/uso terapéutico , Resistencia a la Insulina , Metformina/uso terapéutico , Síndrome del Ovario Poliquístico/metabolismo , Acné Vulgar/tratamiento farmacológico , Índice de Masa Corporal , Quimioterapia Combinada , Hormona Folículo Estimulante/sangre , Hormona Luteinizante/sangre , Ciclo Menstrual/efectos de los fármacos , Estudios Retrospectivos , Testosterona/sangre
8.
São Paulo med. j ; 131(3): 193-197, 2013. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-679556

RESUMEN

Among the current treatments available for acne vulgaris, many widely practiced options lack support from studies at the best level of scientific evidence. The aim of this narrative review was to present the very latest information on topical and systemic treatments for acne vulgaris. Information from systematic reviews and well-designed clinical trials, obtained through a systematic search of the major medical databases, is emphasized. There are important issues regarding the clinical management of acne that still lack consistent grounding in scientific evidence. Among these are the optimum dose and duration of treatment with oral antibiotics that can be given without inducing bacterial resistance, and the safety of oral isotretinoin.


Na terapêutica atual da acne vulgar, muitas opções amplamente praticadas carecem de respaldo em estudos de melhor nível de evidência científica. O objetivo desta revisão narrativa é apresentar o que há de mais recente no tratamento tópico e sistêmico da acne vulgar. São enfatizadas as informações de revisões sistemáticas e de ensaios clínicos com bom desenho metodológico, obtidas a partir de busca sistematizada nas principais bases de dados em medicina. Há importantes questões referentes à conduta clínica diante da acne que ainda requerem embasamento em evidências científicas consistentes, entre elas a dose e a duração ideais do tratamento com antibióticos orais, sem que ocorra indução de resistência bacteriana, e a segurança da isotretinoína oral.


Asunto(s)
Humanos , Acné Vulgar/tratamiento farmacológico , Fármacos Dermatológicos/uso terapéutico , Antibacterianos/uso terapéutico , Peróxido de Benzoílo/uso terapéutico , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Medicina Basada en la Evidencia , Isotretinoína/uso terapéutico , Retinoides/uso terapéutico
10.
Femina ; 38(2)fev. 2010.
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-545690

RESUMEN

A fertilização in vitro (FIV) se tornou uma opção estabelecida e altamente eficiente para tratar a infertilidade conjugal de várias causas etiológicas. Por meio de uma hiperestimulação ovariana controlada, pode-se obter múltiplos oócitos de boa qualidade que potencialmente podem ser fertilizados, desenvolvidos e formar embriões. As gonadotrofinas são drogas fundamentais para essa estimulação. Com o uso de vários protocolos, conseguiu-se melhorar a estimulação folicular e a qualidade dos oócitos recrutados, a prevenção da liberação precoce de hormônio luteinizante, a diminuição das taxas de cancelamento de procedimentos e uma melhora nas taxas de gravidez. Esta revisão busca atualizar os conhecimentos sobre os hormônios atualmente utilizados com essa finalidade


In vitro fertilization (IVF) has become an established, highly efficient therapy for treating infertility of various etiologic causes. One of the major goals of IVF therapy is to obtain multiple fertilizable oocytes of good quality that can lead to diploid fertilization and early embryo development through a controlled ovarian hyperstimulation. Gonadotropins are the fundamental agents used in ovulation stimulation. Significant improvements were observed in the stimulation of follicular development and in the quality of developing oocytes; in the prevention of a premature luteinizing hormone release; in the cancellation rates; and an overall improvement in the total reproductive potential by using several different protocols. This review intends to update the knowledge about the hormones used in this process


Asunto(s)
Femenino , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Fertilización In Vitro , Hormona Folículo Estimulante , Gonadotropina Coriónica/uso terapéutico , Hormona Liberadora de Gonadotropina/agonistas , Hormona Liberadora de Gonadotropina/antagonistas & inhibidores , Inducción de la Ovulación/métodos , Infertilidad/etiología
11.
São Paulo med. j ; 125(5): 275-280, Sept. 2007.
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-470624

RESUMEN

CONTEXT AND OBJECTIVE: Fibroadenomas are the most common benign tumors of the female breast. The aim of this study was to evaluate the proliferative activity of breast fibroadenoma as shown by ultrasound measurements, following administration of oral contraceptives with and without associated estriol. DESIGN AND SETTING: This was a randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial carried out in the Mastology Sector, Department of Gynecology, Universidade Federal de São Paulo. METHODS: We studied 33 women with fibroadenomas. Ten were placed in group 1 and took an oral contraceptive consisting of levonorgestrel and ethinyl estradiol together with placebo material in the same capsule, for four consecutive cycles with a seven-day interval between them. The other 23 patients constituted group 2 and took the oral contraceptive as above together with estriol in the same capsule, in the same way as done by the group 1 patients. We took ultrasound measurements of their tumors (in three dimensions) before and after the intake of medication. At the end of the study, all the patients had their tumors removed by surgery. RESULTS: We observed decreased fibroadenoma width among the users of oral contraceptives with placebo, and this decrease was statistically significant. In the other group, we did not observe any changes (in width, length or height). CONCLUSION: The results confirm that estriol may block the protective effect of oral contraceptives on fibroadenomas, since we observed decreased fibroadenoma width among the group 1 patients but not the group 2 patients.


CONTEXTO E OBJETIVO: Fibroadenomas são os tumores benignos mais comuns na mama feminina. Avaliamos a atividade proliferativa do fibroadenoma mamário por medidas ultra-sonográficas após a administração de anticoncepcional hormonal combinado oral, associado ou não ao estriol. TIPO DE ESTUDO E LOCAL: Ensaio clínico randomizado, duplo-cego, placebo-controlado, realizado na Universidade Federal de São Paulo. MÉTODOS: Foram estudadas 33 pacientes portadoras de fibroadenoma, do setor de Mastologia da Disciplina de Ginecologia da Universidade Federal de São Paulo, sendo que 10 mulheres constituíram o grupo 1 e utilizaram anticoncepcional oral composto de levonorgestrel e etinilestradiol, associados a um comprimido de placebo, na mesma cápsula, por quatro ciclos consecutivos, com intervalo de sete dias entre os mesmos. As restantes 23 pacientes alocaram-se no grupo 2 e ingeriram, além do anticoncepcional oral descrito acima, um comprimido de estriol, que foi manufaturado conjuntamente ao anticoncepcional, em uma mesma cápsula, sendo utilizado da mesma forma que nas pacientes do grupo 1. Realizamos medidas ultra-sonográficas dos tumores (três dimensões) antes e após a ingestão da medicação. Ao término do estudo, as pacientes sofreram exérese de suas tumorações. RESULTADOS: Obtivemos diminuição da largura nos fibroadenomas de pacientes usuárias apenas de anticoncepcional oral e esse resultado foi estatisticamente significante. Não houve alteração de nenhuma dimensão (largura, altura ou comprimento) no outro grupo. CONCLUSÕES: Os resultados corroboraram que o estriol bloquearia o efeito protetor do anticoncepcional hormonal combinado oral sobre os fibroadenomas, já que observamos diminuição na largura dos fibroadenomas das pacientes do grupo 1 e não do grupo 2.


Asunto(s)
Adulto , Femenino , Humanos , Neoplasias de la Mama/tratamiento farmacológico , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Estriol/uso terapéutico , Combinación Etinil Estradiol-Norgestrel/uso terapéutico , Fibroadenoma/tratamiento farmacológico , Biopsia , Neoplasias de la Mama/patología , Neoplasias de la Mama , Anticonceptivos Orales Combinados/antagonistas & inhibidores , Método Doble Ciego , Combinación Etinil Estradiol-Norgestrel/antagonistas & inhibidores , Fibroadenoma/patología , Fibroadenoma , Progesterona/sangre , Estadísticas no Paramétricas
12.
Rev. méd. Chile ; 132(7): 845-852, jul. 2004. tab
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-366585

RESUMEN

Background: Flutamide is an antiandrogen devoid of other hormonal effects, except for a decrease in the secretion of adrenal androgens such as dehydroepidandrosterone sulphate (DHEA-s) and androstenedione. Aim: To assess the effectiveness of flutamide in the treatment of hirsutism, used as monotherapy or combined with oral contraceptives (OC). Patients and methods: Women with peripheral hirsutism (defined as the presence of normal serum androgen levels and normal ovulatory menstrual cycles) were assigned to receive flutamide alone (500 mg/day) or flutamide plus an OC (ethynylestradiol 0.03 mg and desogestrel 150 µg). Hirsute with hyperandrogenism (polycystic ovary syndrome) were assigned to receive flutamide plus an OC. The degree of hirsutism was assessed using a clinical score (Moncada) at three, six and twelve months of therapy. Results: Twenty five women with peripheral hirsutism received flutamide alone and 18 receive flutamide plus the contraceptive. Eighteen women with polycystic ovary syndrome were studied. At three months, the reduction in hirsutism was 11.2, 15.9 and 24.7 percent in women with peripheral hirsutism receiving flutamide alone or flutamide plus OC and in hyperandrogenic women receiving flutamide plus OC, respectively. At twelve months, the figures were 57.2, 57.3 and 52.5 percent respectively. In hyperandrogenic women, at baseline and three months, serum testosterone levels were 0.96 and 0.42 ng/ml and serum DHEA-s levels were 2,980 and 1,490 ng/ml respectively. No collateral effects of treatment or elevations in serum transaminase levels were observed. Conclusions: Flutamide is effective in the treatment of hirsutism in women with normal or elevated androgen levels. Adding OC did not improve the efficacy of the drug.


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Adolescente , Adulto , Antagonistas de Andrógenos , Flutamida/uso terapéutico , Hirsutismo/tratamiento farmacológico , Andrógenos/sangre , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Estudios de Cohortes , Biomarcadores/sangre
15.
J. bras. ginecol ; 107(5): 163-8, maio 1997. graf
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-198158

RESUMEN

Um estudo multicêntrico foi conduzido em 12 centros brasileiros para avaliar a eficácia, tolerabilidade e controle de ciclo de um novo contraceptivo de baixa dose contendo 75 mc de gestodeno e 20 mcg de etinilestradiol, durante seis ciclos de tratamento. Participaram do estudo 323 mulheres, das quais 272 completaram os seis ciclos de tratamento. Nenhuma gravidez ocorreu entre as usuárias do contraceptivo em estudo. Um total de 1.705 ciclos foi avaliado quanto ao padrao de sangramento. Em 95,2 por cento dos ciclos nao houve spoting nem sangramento de escape. Ocorreu spotting em 3,9 por cento dos ciclos e sangramento de escape em 2,5 por cento dos ciclos. Com relaçao ao número de mulheres, 86,1 por cento nao apresentaram spotting nem sangramento de escape em nenhum momento do ciclo. Observou-se uma diminuiçao significativa, com relaçaoa o pré tratamento, da incidência e intensidade de sinais e sintomas tais como acne, dismenorréia, edema, desconforto mamário, náusea, cefaléia, enxaqueca, tontura, nervosismo, depressao e fadiga. Nao houve variaçao significativa no peso médio ao longo do tratamento. A adesao ao tratamento foi boa, tendo havido esquecimento de tomada de uma ou mais pílulas em apenas 4 por cento de ciclos; 15,8 por cento das mulheres nao completaram o período de seis ciclos de tratamento, sendo que em 5,9 por cento dos casos a razao para descontinuaçao foi atribuída a efeitos adversos. Os resultados permitem concluir pela eficácia contraceptiva, bom controle de ciclo e tolerabiblidade do novo contraceptivo contendo gestodeno associaçao a 20 mcg de etinilestradiol


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Anticonceptivos Orales Combinados/uso terapéutico , Etinilestradiol/farmacología , Etinilestradiol/uso terapéutico , Estudios Multicéntricos como Asunto , Progestinas/farmacología
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA