Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 10 de 10
Filtrar
1.
Braz. oral res. (Online) ; 32: e21, 2018. tab, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: biblio-889464

RESUMEN

Abstract: The lack of guidelines for bone augmentation procedures might compromise decision making in implantology. The objective of this study was to perform a retrospective study to verify the outcomes of horizontal bone reconstruction in implant dentistry with different types of materials and amounts of native bone in the recipient bed to allow for a new guideline for horizontal bone reconstruction. One hundred preoperative CT scans were retrospectively evaluated and categorized in accordance to horizontal bone defects as presence (Group P) or absence (Group A) of cancellous bone in the recipient bed. Different approaches were used to treat the edentulous ridge and the outcomes were defined either as satisfactory or unsatisfactory regarding the possibility of implant placement. The percentage distribution of the patients according to the presence or absence of cancellous bone was 92% for Group P and 8% for Group A. In Group P, 98% of the patients had satisfactory outcomes, and the use of autografts had 100% of satisfactory outcomes in this group. In Group A, 37.5% of the patients had satisfactory outcomes, and the use of autografts also yielded 100% of satisfactory outcomes. The use of allografts and xenografts in Group A had 0% and 33.3% of satisfactory outcomes, respectively. Therefore, it seems reasonable to speculate that the presence of cancellous bone might be predictive and predictable when the decision includes bone substitutes. In cases of absence of cancellous bone in the recipient bed, the use of a vitalized graft seems to be mandatory.


Asunto(s)
Humanos , Aumento de la Cresta Alveolar/métodos , Sustitutos de Huesos/uso terapéutico , Trasplante Óseo/métodos , Mandíbula/trasplante , Maxilar/trasplante , Injerto de Hueso Alveolar/métodos , Pérdida de Hueso Alveolar/cirugía , Autoinjertos/trasplante , Regeneración Ósea/fisiología , Hueso Esponjoso/cirugía , Tomografía Computarizada de Haz Cónico , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Satisfacción del Paciente , Reproducibilidad de los Resultados , Estudios Retrospectivos , Resultado del Tratamiento
2.
Int. j. med. surg. sci. (Print) ; 3(1): 767-769, 2016. ilus
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-790604

RESUMEN

El edentulismo parcial en el sector posterior del hueso maxilar, es producido principalmente por la pérdida de molares debido a caries, enfermedad periodontal y al exceso de fuerza soportado por losdientes de este sector. Implantes dentales mayores a 10 mm, raramente son colocados en estas zona debido auna mayor probabilidad de fracasos por el escaso volumen óseo y deficiente calidad del hueso. En el cráneo, en relación posterior a la maxila encontramos un arbotante pterigomaxilar. Este permite, en algunas situaciones, la rehabilitación de maxilares atróficos mediante la colocación de implantes con una angulación parasinusal, evitando técnicas quirúrgicas o procedimiento más complejos. El implante pterigoideo es un posible tratamiento para rehabilitar el sector posterior del maxilar atrófico, anclado en hueso cortical del proceso pterigoides. Se reporta un caso de utilización de implantes pterigoídeos en una mujer de 58 años de edad con gran neumatización en ambos senos maxilares, con un remanente de hueso alveolar de 1-2 mm.


The partially edentulous in the posterior maxilla bone is produced mainly by the loss of molars due to caries, periodontal disease and excessive force supported by the teeth of this sector. Dental implants greater than 10 mm, are rarely placed in this area due to a higher probability of failure for the low bone volume and bone quality poor. In the skull, in the post jawbone relationship, we find a pterygomaxillary buttress. This allows, in some situations, the rehabilitation of atrophic jaws by placing implants with a parasinusal angulation, avoiding surgical techniques or more complex procedure. The pterygoid implant is a possible treatment to rehabilitate the atrophic posterior maxilla, anchored in cortical bone of the pterygoid process. A case of placement of pterygoid implants in a woman 58 years old with a large pneumatization in both maxillary sinuses, with a remaining alveolar bone 1-2 mm is reported.


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Persona de Mediana Edad , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Implantación Dental Endoósea/métodos , Maxilar/cirugía , Atrofia Periodontal/cirugía , Hueso Esfenoides
3.
Braz. dent. j ; 26(1): 11-18, Jan-Feb/2015. graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-735833

RESUMEN

The aim of this study was to determine the pattern of bone remodeling after maxillary sinus lifting in humans by means of fractal dimension (FD) and histomorphometric analysis. Therefore, the correlation between FD and the histomorphometric findings was evaluated. Sixteen patients with posterior edentulous maxilla were enrolled in this study. Maxillary sinus lifting was performed using autogenous bone grafted from the mandibular retromolar area. Three direct digital panoramic radiographs were obtained: before surgery (Group 1), immediately postoperatively (Group 2) and after 6 months of healing (Group 3) for FD analysis. Biopsies were taken after 6 months, processed and submitted to histological and histomorphometric analysis. Data were analyzed by Shapiro-Wilk test and ANOVA test followed by a Tukey test (a=0.05). The bone volume fraction of newly trabecular bone (TB) and medullary area (MA) was measured as 62.75%±17.16% and 37.25±17.16%, respectively. Significant difference in FD analysis was measured between Group 1 and Group 3. No significant difference was found in the correlation between FD and histomorphometric analysis for TB and MA (p=0.84). In conclusion, all performed analyses were effective in assessing the bone-remodeling pattern in the maxillary sinus, offering complementary information about healing and predictable outcomes. There were no correlations between FD and histomorphometric analysis.


O objetivo deste estudo foi determinar o padrão de remodelação óssea após levantamento de seio maxilar in humanos por meio de analise de dimensão fractal (FD) e histomorfometria. Além disso, a correlação entre FD e histomorfometria foi avaliada. Dezesseis pacientes com edentulismo na região posterior da maxila foram relacionados para este estudo. Levantamento de seio maxilar foi realizado utilizando-se enxerto de osso autógeno coletado da região retro molar da mandíbula. Três radiografias panorâmicas digitais foram obtidas: antes da cirurgia (Grupo 1), imediatamente após o levantamento de seio (Grupo 2) e após 6 meses de cicatrização (Grupo 3) para analise de FD. Biopsias foram coletadas após 6 meses, processadas e submetidas para analise histológica e histomorfométrica. Os dados foram analisados utilizando-se o teste Shapiro-Wilk e ANOVA seguido pelo pós teste de Tukey (a=0.05). A fração de volume de ósseo neoformado para o osso trabecular (TB) e para a área medular (MA) foi mensurado como 65,75%±17,16% and 37,25±17,16%, respectivamente. Diferença significante na analise FD foi observada entre os grupos 1 e 3. Nenhuma diferença estatística foi encontrada para correlação entre FD e histomorfometria para TB e MA (p=0,84). Em conclusão, todas as análises realizadas foram efetivas em acessar o padrão de remodelação ósseo no seio maxilar, oferecendo informações complementares sobre cicatrização e previsibilidade de resultados. Não houve correlação entre FD e histomorfometria.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Persona de Mediana Edad , Trasplante Óseo/métodos , Mandíbula/trasplante , Seno Maxilar/cirugía , Maxilar/cirugía , Elevación del Piso del Seno Maxilar/métodos , Biopsia , Remodelación Ósea , Implantación Dental Endoósea , Fractales , Arcada Parcialmente Edéntula/patología , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Seno Maxilar/patología , Maxilar/patología , Radiografía Panorámica , Trasplante Autólogo , Resultado del Tratamiento , Cicatrización de Heridas
4.
Int. j. odontostomatol. (Print) ; 7(1): 29-32, 2013. ilus
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-690495

RESUMEN

La implantología actual ha evolucionado rápidamente diseñando nuevas técnicas para tratar situaciones clínicas criticas; la reabsorción ósea presenta un constante desafío para la instalación de implantes dentales. Se presenta un caso clínico donde se utilizo la técnica de separación alveolar en el sector posterior de mandíbula en conjunto con la instalación de implantes dentales; la cirugía se desarrollo con anestesia local de forma exitosa. Con un seguimiento de 10 meses se presenta de forma optima demostrando la eficiencia de la técnica. Son discutidos aspectos relevantes de la cirugía así como también los elementos que podrían ayudar a optimizar los resultados postquirúrgicos.


Nowadays, dental implantology presents an evolution with new techniques for treatment of critical situation; bone resorption is a challenge for dental implant installation.This paper presents a case with the splint crest technique in the posterior area of mandible with installation of dental implant; the surgery was done with local anesthesia with success of procedure. A 10 month follow-up show good results presenting the efficiency of this technique.We discussed relevant aspects of the technique and other situations to improve surgical options and results.


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Anciano , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Aumento de la Cresta Alveolar/métodos , Implantación Dental Endoósea/métodos , Atrofia , Resorción Ósea , Implantes Dentales
5.
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-627531

RESUMEN

Propósito: El presente reporte clínico es la descripción de un protocolo protésico - quirúrgico que permite la visualización directa del sitio operatorio y el correcto posicionamiento protésico - implantario de una corona temporal atornillada, construida inmediatamente de insertado el implante. Material y métodos: Se seleccionaron 10 pacientes del programa de especialización en implantologia bucomaxilofacial de la Universidad de Chile, cuyo criterio de inclusión principal fue ser desdentado parcial unitario posterior, con antagonista dentario natural. Como protocolo diagnóstico se solicitaron exámenes de laboratorio, exámenes radiograficos y se registraron sus arcos dentarios con impresiones de estudio a fin de obtener modelos de yeso, los que fueron posicionados en un articulador semiajustable tipo Whip Mix, donde se confeccionó un encerado diagnóstico del diente a reemplazar, libre de contacto oclusal en máxima intercuspidación (MIC) y en los movimientos excursivos mandibulares. Basado en el encerado de diagnóstico se diseño una cubeta multifuncional desmontable (U. de Chile) cuya característica fundamental es que fusiona una guía quirúrgica y una guía de montaje protésico, para una correcta temporización inmediata. El procedimiento se inicia mediante un colgajo de espesor total, posicionamiento en boca de la guía multifuncional en fase quirúrgica, para permitir el fresado del lecho implantario y la inserción implantaria. El lecho quirúrgico es suturado mediante una seda negra trensada y se confecciona en forma inmediata una corona temporal atornillada utilizando la guía multifuncional en fase de carga protésica. Resultados: Se instalaron un total de 12 implantes Renova Tapered (Lifecore) utilizando la cubeta multifuncional la cual facilitó la direción del fresado y la contrucción de sus respectivas coronas temporales de resina acrilica, no segmentadas atornilladas. Conclusiones: Con las limitaciones de este estudio, la fusión de ambos procedimientos brinda...


Purpose: This clinical report is the description of a prosthetic protocol - surgery which allows direct visualization of the operative site and the correct positioning of the prosthetic-implantation of a screw retained temporary crown constructed immediately following the insertion of the implant. Methods: 10 patients, whose main inclusion criterion was having a partially edentulous posterior unit with an opposing natural tooth, were selected from the specialized program of Maxillofacial Implantology at the University of Chile. As diagnostic protocol was requested, laboratory tests, radiographic examinations and impressions of dental arches were recorded in order to obtain plaster models for the study and which were positioned in a semi-adjustable articulator type Whip Mix, which produced a diagnostic wax-up tooth replacement, free of occlusal contact in the maximal intercuspal (MIC) and mandibular excursions. Based on the diagnostic wax-up one can design a multi-functional removable tray (U. de Chile), whose key feature is that it merges a surgical guide and a prosthetic assembly guide for the correct immediate temporization. The procedure starts with a full thickness flap positioned in the mouth of the multi-functional guide of the surgical phase to allow the implant site drilling and implant insertion. The surgical site is sutured with black braided silk and you immediately draw up the screw retained temporary crown using the multi-functional guide in the prosthetic loading phase. Results: A total of 12 Renova Tapered implants (Lifecore) were installed using the multi-functional tray which provided the direction of the drilling and construction of its acrylic- resin temporary crowns without segmented screws. Conclusions: With the limitations of this study, the merging of both procedures provide a predictable safe alternative treatment that is quick and easy to implement for the clinician allowing the immediate temporization of the implant. Technical Report.


Asunto(s)
Humanos , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Implantes Dentales de Diente Único , Implantación Dental Endoósea/métodos , Arcada Parcialmente Edéntula/rehabilitación , Protocolos Clínicos , Oseointegración , Factores de Tiempo
6.
Braz. oral res ; 19(1): 52-57, Jan.-Mar. 2005. tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-403735

RESUMEN

A presença dos ADN de Actinobacillus actinomycetemcomitans, Porphyromonas gingivalis e Prevotella intermedia em amostras coletadas de sulco periimplantar de 19 pacientes parcialmente desdentados foi analisada pela reação em cadeia da polimerase (PCR). Dentre esses 19 pacientes, dez apresentavam histórico de doença periodontal e nove não apresentavam antecedentes. Os resultados obtidos nesta análise foram relacionados com a profundidade do sulco periimplantar, o sangramento à sondagem e o provável risco de doença. Constatou-se que houve a amplificação do ADN das bactérias-alvo em sete amostras, sendo quatro de pacientes sem histórico de periodontopatia. Este resultado sugere que mesmo na ausência de sinais inflamatórios significantes, essa detecção qualitativa pode indicar risco de periimplantite, requerendo manutenção pós-operatória mais rigorosa.


Asunto(s)
Adulto , Femenino , Humanos , Masculino , Persona de Mediana Edad , Aggregatibacter actinomycetemcomitans/aislamiento & purificación , Implantes Dentales , Periodontitis/microbiología , Porphyromonas gingivalis/aislamiento & purificación , Prevotella intermedia/aislamiento & purificación , Aggregatibacter actinomycetemcomitans/genética , ADN Bacteriano/análisis , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Reacción en Cadena de la Polimerasa , Cuidados Preoperatorios , Porphyromonas gingivalis/genética , Prevotella intermedia/genética
7.
Rev. Asoc. Odontol. Argent ; 88(6): 591-7, nov.-dic. 2000. ilus, tab, graf
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-278258

RESUMEN

Estudios sobre la superficie de los implantes mostraron su correlacion positiva entre la topografia especifica de la superficie a implantar y la cantidad de hueso en contacto con el implante. Aparentemente esto lleva a una mejor conexion hueso implante que brinda mayor estabilidad durante la cicatrizacion osea inicial y resistencia durante la carga funcional anticipada. Además, la arquitectura del hueso mandibular ejemplifica el principio general por el cual la morfologia ósea, como órgano y su conformación interna, como tejido, se adaptan bien a las fuerzas que se aplican sobre él. El propósito de este estudio fue investigar los resultados clínicos de 26 mandibulas edentulas tratadas con 104 implantes Osseotite en una sola fase quirúrgica. Los implantes fueron cargados siete días después y rehabilitados con overdenture retenida por una barra. Los resultados sugieren que la aplicación de este protocolo es una buena alternativa al tratamiento convenional del edentulismo mandibular.


Asunto(s)
Humanos , Implantes Dentales , Prótesis de Recubrimiento , Implantación Dental Endoósea , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Dentadura Completa Inferior
8.
Rev. Círc. Argent. Odontol ; 27(183): 17-24, sept. 1998. ilus
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-241260

RESUMEN

El propósito de este estudio fue el de investigar el impacto que tuvo el protocolo quirúrgico modificado en la sobrevivencia de los implantes colocados en el área posterior del maxilar. Fueron colocados 42 implantes en 29 pacientes parcialmente desdentados (17 hombres, 12 mujeres, con un promedio de edad de 50 años, entre 38 y 62 años), siguiendo el protocolo quirúrgico modificado. Veintinueve de estos implantes fueron colocados dentro de la tuberosidad maxilar a través del pilar pterigoideo. Todos los implantes fueron chequeados radiológicamente mediante un soporte personalizado para la placa radiográfica. Las restauraciones fueron prótesis parciales fijas. Tan sólo un implante de los 42 se perdió en la 2da. etapa quirúrgica. Los resultados sugieren que beneficios considerables pueden ser obtenidos mediante la técnica modificada con respecto al protocolo quirúrgico standard, maximizando los resultados en un área anatómica tan peculiar


Asunto(s)
Adulto , Persona de Mediana Edad , Humanos , Masculino , Femenino , Prótesis Dental de Soporte Implantado , Dentadura Parcial Fija , Implantación Dental Endoósea/métodos , Maxilar/cirugía , Pilares Dentales , Diseño de Prótesis Dental , Fracaso de la Restauración Dental , Estudios de Seguimiento , Arcada Parcialmente Edéntula , Arcada Parcialmente Edéntula/patología , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Maxilar , Maxilar/patología , Oseointegración
9.
RFO UPF ; 2(1): 7-16, jan.-jun. 1997. ilus
Artículo en Portugués | LILACS, BBO | ID: lil-211261

RESUMEN

Os autores relatam um caso clínico, cirúrgico e protético de aumento de rebordo edêntulo, pela técnica do envelope preconizada por Abrams (1980), por se tratar de um defeito de Classe III, com acentuada perda de tecido bucolingual, existindo adequadas quantidade e qualidade de tecido mole na área edêntula. A desvantagem da técnica está na cicatrizaçäo aberta da área palatina doadora, o que provoca dor pós-operatória por um período prolongado


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Adulto , Aumento de la Cresta Alveolar , Tejido Conectivo , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Mandíbula/cirugía , Trasplante de Tejidos , Xenarthra , Rehabilitación Bucal , Procedimientos Quirúrgicos Preprotésicos Orales
10.
ROBRAC ; 2(2): 17-20, jun. 1992. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS, BBO | ID: lil-216074

RESUMEN

Neste trabalho os autores analisam a possibilidade do uso de um implante osseointegrado para substituiçäo de dois dentes ausentes, onde o espaço livre protético foi insuficiente para colocaçäo de dois implantes, apresentando 14,5 mm de espaço, sendo necessàrio no mínimo 17,0 mm. Apresentam um caso clínico onde tal técnica foi empregada com resultados estéticos, biológicos e funcionais satisfatórios, após 6 meses e preservaçäo submetido a carga funcional e 12 meses após colocaçäo do implante


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Adulto , Implantación Dental Endoósea , Arcada Parcialmente Edéntula/cirugía , Titanio/uso terapéutico , Diseño de Prótesis Dental , Mandíbula
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA