Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 13 de 13
Filtrar
1.
Arq. neuropsiquiatr ; 74(5): 382-387, May 2016. tab, graf
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-782030

RESUMEN

ABSTRACT Objective To describe a unique operative strategy, instead the classical pterional approach, and to analyses it safety and effectiveness for removal of anterior cranial fossa meningiomas. Method We identify 38 patients with tuberculum sellae and olphactory groove meningiomas operated between 1986 and 2013. Medical charts, operative reports, imaging studies and clinical follow-up evaluations were reviewed and analyzed retrospectively. The pterional craniotomy is extended toward the frontal bone providing access through the subfrontal route, besides the usual anterolateral view provided by the classical pterional approach. Results Surgical mortality occurred in one patient (2.6%). Gross total resection was achieved in 27 patients (86.8%). Median time of follow-up was 69.4 months. Conclusion The extended pterional approach allows excellent results. Total removal of meningiomas of the anterior cranial fossa was obtained in 86.8 % of patients, with low morbidity and mortality.


RESUMO Objetivo Descrever a craniotomia pterional estendida, ao invés da abordagem pterional clássica, e analisar sua segurança e eficácia para a remoção dos meningiomas da fossa anterior. Método Identificamos 38 pacientes com meningiomas do tubérculo da sela e da goteira olfatória operados entre 1986 e 2013. Os prontuários, relatórios cirúrgicos, exames de imagem e acompanhamento pós-operatório foram analisados retrospectivamente. A craniotomia pterional com extensão para o osso frontal permite acesso pela via subfrontal além da via anterolateral do acesso pterional clássico. Resultados A mortalidade cirúrgica foi de 2,6% (um paciente). A remoção total foi alcançada em 86,8% (27 pacientes) com um tempo médio de seguimento de 69,4 meses. Conclusão A abordagem pterional estendida permite excelentes resultados. A remoção total dos meningiomas da fossa craniana anterior foi obtida em 86,8% dos pacientes, com baixa morbi-mortalidade.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Niño , Adolescente , Adulto , Persona de Mediana Edad , Anciano , Anciano de 80 o más Años , Adulto Joven , Procedimientos Neuroquirúrgicos/métodos , Fosa Craneal Anterior/cirugía , Neoplasias Meníngeas/cirugía , Meningioma/cirugía , Microcirugia/métodos , Silla Turca/cirugía , Estudios Retrospectivos , Estudios de Seguimiento , Resultado del Tratamiento , Procedimientos Neuroquirúrgicos/mortalidad , Craneotomía/métodos , Craneotomía/mortalidad , Neoplasias Meníngeas/mortalidad , Meningioma/mortalidad , Microcirugia/mortalidad
2.
Rev. otorrinolaringol. cir. cabeza cuello ; 74(1): 75-80, abr. 2014. ilus
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-713543

RESUMEN

El abordaje quirúrgico de la patología selar ha sufrido importantes cambios desde sus primeras descripciones. Inicialmente de manejo neuroquirúrgico, hoy en día el abordaje hipofisiario transeptoesfenoidal se ha transformado en una de las vías de acceso más utilizadas por el otorrinolaringólogo para lesiones a nivel de silla turca. Esta publicación describe un tipo de acceso transeptoesfenoidal utilizado por el otorrinolaringólogo en el Instituto de Neurocirugía Dr. Alfonso Asenjo (INCA) en el abordaje de lesiones selares, tanto en cirugía primaria de hipófisis, cirugía secundaria o en casos con alteraciones anatómicas del septum nasal posterior.


The surgical approach to the sellar pathology has undergone significant changes since its first descriptions. Initially addressed by neurosurgical management, today the transseptosphenoidal pituitary approach has become one of the most used pathways by the otolaryngologist to reach sellar lesions. This publication describes one of the transseptosphenoidal approach used by the otolaryngologist at the Instituto de Neurocirugía Dr. Alfonso Asenjo (INCA) in addressing sellar lesions and its variations in primary pituitary surgery, secondary surgery, multiple interventions and in cases of anatomical variations of the posterior nasal septum.


Asunto(s)
Humanos , Silla Turca/cirugía , Hipofisectomía/métodos , Hueso Esfenoides/cirugía , Seno Esfenoidal/anatomía & histología
3.
IRCMJ-Iranian Red Crescent Medical Journal. 2009; 11 (1): 100-102
en Inglés | IMEMR | ID: emr-91541

RESUMEN

A 43-year-old woman presented with headache, nausea, severe visual impairment and galactorrhea and decreased visual acuity. A 4 x 3.5 x 3 cm mass completely filling the sphenoid sinus, elevating the pituitary gland and stalk was observed. The patient underwent transsphenoidal removal of the lesion to alleviate visual loss. The tumor cells showed strong positivity for thyroglobulin and TTF-1. This patient was followed up for 2 years after the operation; the laboratory study and computed tomography showed no lesions. In conclusion, this is a rare benign finding in which complete surgical resection achieves a cure


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Glándula Tiroides/embriología , Coristoma/diagnóstico , /diagnóstico , Silla Turca/anomalías , Silla Turca/cirugía , Técnicas Citológicas/estadística & datos numéricos , Baja Visión/etiología , Hipófisis/anomalías , Tiroglobulina
4.
São Paulo; s.n; 2008. [189] p. ilus, tab, graf.
Tesis en Portugués | LILACS | ID: lil-509840

RESUMEN

Introdução: O seio esfenoidal apresenta relações anatômicas extremamente importantes com estruturas neurovasculares. Estas podem apresentar diversas variações, tornando as suas relações com seio esfenoidal bastante complexas e potencialmente associadas a graves lesões durante sua abordagem. Objetivo: O objetivo deste estudo prospectivo foi descrever, através da dissecção endoscópica em cadáveres, os detalhes das variações anatômicas do SE, avaliando a concordância entre os lados e as diferenças dessas variações entre o gênero e a cor da pele. Casuística e Métodos: Quarenta e cinco cadáveres (90 fossas nasais) de ambos os sexos com idade no óbito entre 30 e 83 anos foram submetidos à dissecção endoscópica meticulosa do seio esfenoidal. A distância da parede anterior do SE à espinha nasal anterior; a localização e o formato do óstio do SE, o grau de pneumatização do SE, a presença de células de Onodi, a dominância entre os lados, a inserção de septo interssinusal e de cristas, a presença de proeminências e/ou deiscências da artéria carótida interna, do nervo óptico, do nervo maxilar e do nervo vidiano, assim como a presença de recessos óptico-carotídeo, pterigóide e lateral foram descritos. As prevalências foram comparadas entre o gênero e diferentes cor da pele. Também foi analisada a simetria entre os lados direito e esquerdo. Resultados: O óstio estava localizado medialmente à inserção póstero-inferior da concha superior em 85,6% das fossas nasais estudadas e em 50% apresentava-se com formato arredondado. A distância média do óstio do seio esfenoidal à espinha nasal anterior foi de 68 mm (+- 4,6mm) para ambos os lados. Não havia dominância dos lados direito ou esquerdo em 21 (46,7%) dos cadáveres. Em 17 cadáveres (37,8%) o seio esquerdo se apresentou mais pneumatizado e em 7 (15,6%), o seio esfenoidal direito apresentou dominância em relação ao esquerdo. O tipo selar foi o mais prevalente (53%) seguido do pré-selar (38%)...


Introduction: There are extremely important anatomic relationships between the sphenoid sinus (SS) and neurovascular structures. These structures may have several anatomic variations, which makes their relationship with the sphenoid sinus complex and carries risks of severe injuries during surgery. Objective: This prospective study used endoscopic cadaver dissection to describe details of SS anatomic variations and to evaluate agreement between sides and differences between sexes and ethnic groups. Casuistic and Methods: Fourty-five cadavers (90 nasal fossae) of both sexes ageing between 30 and 83 years underwent careful dissection of the sphenoid sinus. Distance from the SS anterior wall to the anterior nasal spine, the position and shape of the SS, the degree of SS pneumatization, the presence of Onodi cells, the dominance between sides, the insertion of the intersinus septum and crests, the presence of dehiscence and protrusions of the internal carotid artery (ICA), optic nerve (ON), maxillary and vidian nerves, and the presence of optic-carotid, pterygoid and lateral recesses were described. Data were analyzed according to sex, skin color and symmetry between nasal fossae of each cadaver. Results: Ostia were located medially to the posteroinferior insertion of the superior turbinate in 85.6% of the nasal fossae, and were circular in 50% of the cases. The mean distance from the ostium to the anterior nasal spine was 68 mm (+- 4.6 mm) for both sides. No dominance of right or left side was found in 21 (46.7%) of the cadavers. In 17 cadavers (37.8%), the left sinus was more pneumatized, and in 7 (15.6%), the right sphenoid sinus showed dominance over the left sinus. The sellar type was the most prevalent (53%), followed by the presellar type (38%). Pterygoid recesses were the most prevalent (47.8%). Crests were found in 22.7% of the sides. The intersinus septum was inserted on the...


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Adulto , Persona de Mediana Edad , Anciano de 80 o más Años , Cadáver , Disección/métodos , Endoscopía/métodos , Seno Esfenoidal/anatomía & histología , Arteria Carótida Interna , Nervio Óptico , Silla Turca/cirugía
5.
Arq. int. otorrinolaringol. (Impr.) ; 11(3): 248-253, jul.-set. 2007. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-497582

RESUMEN

A via cirúrgica endonasal vem ganhando popularidade no tratamento dos tumores selares. Dentre suas complicações, as hemorragias intra e pós-operatórias devem ser evitadas e tratadas precocemente quando presente. Neste estudo temos como objetivo relatar nossa experiência no manejo destas complicações...


Endoscopic endonasal surgery has increasing popularity in the treatment of sellar tumors. Among its complications, intra and postoperatory hemorrhage must be avoided and immediatly treated if present. In this study the endpoint is report our experience and how we approach this complications...


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Adulto , Persona de Mediana Edad , Endoscopía , Hemostasis Quirúrgica , Silla Turca/cirugía
6.
Rev. bras. otorrinolaringol ; 73(4): 463-475, jul.-ago. 2007. ilus, graf, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-463509

RESUMEN

A cirurgia dos tumores selares é tradicionalmente um campo de atuação dos neurocirurgiões. O uso do endoscópio permitiu acesso transnasal direto ao seio esfenoidal sem a necessidade de descolamento do septo nasal, com menor desconforto e morbidade pós-operatória inferior aos métodos tradicionais. OBJETIVO: Verificar as dificuldades técnicas, intercorrências e complicações pós-operatórias, no manejo otorrinolaringológico do acesso endoscópico transnasal à sela túrcica. MATERIAL E MÉTODO: Foram analisados retrospectivamente os prontuários dos pacientes submetidos à cirurgia da região selar, entre março de 2001 e dezembro de 2005. Foram incluídos 91 pacientes submetidos a um total de 95 procedimentos por via transnasal endoscópica. Desenho científico: Clínico retrospectivo. RESULTADOS: Foi possível a realização da técnica endoscópica transnasal em todos os pacientes estudados. Não houve necessidade de remoção da concha média ou de desvios septais em nenhum dos casos. A principal intercorrência foi fístula liquórica durante a remoção de tumores (13,68 por cento). As complicações pós-operatórias foram: sangramento nasal (8,42 por cento), fístula liquórica (8,42 por cento), e meningite (2,11 por cento). CONCLUSÃO: O acesso endoscópico transnasal aos tumores selares pôde ser realizado de forma minimamente invasiva, preservando-se as estruturas nasais nos 95 procedimentos estudados, independente da idade do paciente, características e etiologia do tumor.


Transsphenoidal surgery for sellar region tumors is traditionally done only by neurosurgeons. The use of endoscopes has permitted a direct transnasal approach to the sphenoidal sinus, without dissection of the septal mucosa, reducing postoperative morbidity. AIM: The purpose of this study was to assess the technical difficulties, and per and postoperative complications of the otolaryngological management of the endoscopic transnasal approach to the sellar region. MATERIAL AND METHOD: 159 patients undergoing sellar region surgery between March 2001 and December 2006 were assessed retrospectively. 91 patients who underwent 95 endoscopic transnasal procedures were included in this study. Study design: a clinical retrospective study. RESULTS: The endoscopic transnasal technique was feasible for every patient, independent of age, anatomical variations, tumor characteristics, tumor etiology, and previous surgical history. There was no need to remove the middle turbinate or septal deviations in any of the cases. The most significant peroperative complication was CSF leak during tumor removal (13.68 percent). Postoperative complications were: nasal bleeding (8.42 percent), CSF leak (8.42 percent), and meningitis (2.19). CONCLUSION: The transnasal endoscopic approach was accomplished with minimal invasion, preserving nasal structures in all 95 procedures, independent of age, anatomical variations, tumor characteristics,tumor etiology, and previous surgical history.


Asunto(s)
Adolescente , Adulto , Anciano , Niño , Femenino , Humanos , Masculino , Persona de Mediana Edad , Endoscopía/métodos , Procedimientos Quirúrgicos Otorrinolaringológicos/métodos , Neoplasias Hipofisarias/cirugía , Silla Turca/cirugía , Estudios Retrospectivos , Resultado del Tratamiento
7.
Rev. otorrinolaringol. cir. cabeza cuello ; 64(2): 91-98, ago. 2004. ilus, tab
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-410313

RESUMEN

Se comparan los resultados operatorios entre las dos técnicas más usadas en lesiones aisladas de la región selar, respecto a exposición quirúrgica, morbilidad asociada y evolución postoperatoria. Se realiza un estudio descriptivo, retrospectivo, identificando aquellas lesiones neuroquirúrgicas de la silla turca diagnosticadas entre enero de 1995 y agosto de 2003, en el Hospital Clínico de la Universidad de Chile e intervenidas mediante técnica microendoscópica, con vías de abordaje transnasal directa o transeptal. Se analizaron ciento cincuenta y cuatro cirugías, 123 realizadas por vía transeptal y 31, por vía transnasal. No se observó diferencias significativas en la distribución de los grupos en cuanto a edad, sexo, motivo de consulta, evaluación otorrinolaringológica, imagenológica y éxito de abordaje. Hubo diferencias en el tiempo operatorio, siendo subjetivamente menor mediante la vía transnasal. La tasa de complicaciones intraoperatorias fue menor al 5 por ciento, sin diferencias significativas entre las dos técnicas analizadas, pero con mayor comodidad postoperatoria para aquellos pacientes intervenidos por vía transnasal. Se concluye que ambas técnicas son comparables en relación al éxito de abordaje y morbilidad asociada, observándose un menor tiempo operatorio mediante vía transnasal y con mayor comodidad para el paciente, con esta técnica, en el postoperatorio.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Procedimientos Neuroquirúrgicos/métodos , Silla Turca/cirugía , Distribución por Edad , Distribución por Sexo , Estudios Retrospectivos , Hueso Esfenoides
8.
Arq. neuropsiquiatr ; 59(2A): 263-265, June 2001. ilus
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-288612

RESUMEN

We report the case of a young woman who presented with cerebrospinal fluid (CSF) rhinorrhea due to an undiagnosed and untreated pituitary adenoma. The tumor had extended well beyond sella turcica and caused bony erosion. The patient initially refused surgery and was treated with bromocriptine and a radiation therapy. CSF leakage did not improved and she was submitted to surgery by the transsphenoidal approach with removal of a tumor mass located in sphenoid sinus and sellar region. Origin of the leak was localized and repaired with fascia lata and a lumbar subarachnoid drain was left in place for 5 days. After 4 years she has normal serum PRL levels and no rhinorrhea. The management, complications and mechanisms involved in this rare condition are discussed


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Adulto , Adenoma/complicaciones , Rinorrea de Líquido Cefalorraquídeo/etiología , Neoplasias Hipofisarias/complicaciones , Adenoma/diagnóstico , Adenoma/cirugía , Fístula , Estudios de Seguimiento , Neoplasias Hipofisarias/diagnóstico , Neoplasias Hipofisarias/cirugía , Silla Turca/cirugía , Seno Esfenoidal/cirugía
9.
Arq. neuropsiquiatr ; 59(2B): 424-430, Jun. 2001. ilus, tab
Artículo en Inglés | LILACS | ID: lil-286429

RESUMEN

We report a case of infrasellar craniopharyngioma in a 34 year-old woman who presented with progressive headache and diplopia. Computed tomographic and magnetic resonance images showed a heterogeneous tumor originating from the sphenoid bone with ethmoid sinus and sella turcica extension. A sublabial rhinoseptal transsphenoidal surgery was performed. Craniopharyngiomas with infrasellar development are very rare. Infrasellar craniopharyngioma is uncommon, thirty-five cases has been reported in literature. The embryology, clinical features and radiographic investigation of these tumors are discussed


Asunto(s)
Humanos , Femenino , Adulto , Craneofaringioma/diagnóstico , Senos Etmoidales , Neoplasias de los Senos Paranasales/diagnóstico , Seno Esfenoidal , Craneofaringioma/patología , Craneofaringioma/cirugía , Senos Etmoidales/patología , Senos Etmoidales/cirugía , Imagen por Resonancia Magnética , Neoplasias de los Senos Paranasales/patología , Neoplasias de los Senos Paranasales/cirugía , Silla Turca/patología , Silla Turca/cirugía , Neoplasias Craneales/diagnóstico , Neoplasias Craneales/patología , Neoplasias Craneales/cirugía , Hueso Esfenoides/patología , Hueso Esfenoides/cirugía , Seno Esfenoidal/patología , Seno Esfenoidal/cirugía , Tomografía Computarizada por Rayos X
10.
Arq. neuropsiquiatr ; 58(2B): 485-93, jun. 2000. tab, ilus
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-264449

RESUMEN

Foram estudadas as medidas microcirúrgicas da região selar de 20 cadáveres com um máximo de 12 horas após o óbito. Utilizou-se fluoresceína como contraste para estudo do sistema vascular. O estudo em cadáveres com pouco tempo após o óbito e o uso de fluoresceína objetivaram evitar distorções na anatomia das estruturas causadas pela formolização ou pelo uso de contrastes a base de cola. A droga foi diluída em água ou, para se obter maior consistência, em gel de ultrassonografia. A injeção do contraste foi feita nas artérias carótidas comuns e o registro fotográfico realizado com três diferentes tipos de iluminação: 1) lâmpada de Wood ("luz negra"); 2) lâmpada de wood mais luz branca; 3) luz branca. Obteve-se melhor contraste quando se iluminou somente com a lâmpada de wood. As medidas realizadas mostraram, com frequência, resultados diferentes dos de outros autores. A técnica fotográfica com fluoresceína é simples e acessível, apresentando excelente qualidade como contraste vascular para estudos neuroanatômicos.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Niño , Adolescente , Adulto , Persona de Mediana Edad , Encéfalo/irrigación sanguínea , Medios de Contraste , Fluoresceína , Fotograbar/métodos , Silla Turca/anatomía & histología , Anciano de 80 o más Años , Cadáver , Microcirugia , Silla Turca/cirugía
11.
Arq. neuropsiquiatr ; 58(1): 64-70, mar. 2000. ilus, tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-255066

RESUMEN

Os processos expansivos situados ao nível da região selar constituem um variável número de patologias que, apesar da localização semelhante, têm características clínicas, radiológicas, patológicas e origens diferentes. Assim sendo, diferentes tipos de abordagens são utilizados no tratamento cirúrgico destas lesões. Dentre os acessos transcranianos convencionais e os mais sofisticados acessos à base do crânio, o acesso sub-frontal proporciona visão direta das estruturas neurovasculares da região. Este estudo descreve 19 tumores operados por esta via, no período compreendido de fevereiro de 1997 a março de 1998. Onze destas lesões eram adenomas pituitários, 3 eram craniofaringiomas, 2 eram meningiomas, 1 germinoma e 1 lesão inflamatória do nervo óptico. A remoção total dos tumores foi conseguida em 17 casos. Não houve mortalidade operatória e as complicações mais comuns foram: anosmia unilateral, que ocorreu em 12 casos; diabetes insipidus transitório, que acometeu 4 pacientes; e déficit isquêmico progressivo, que ocorreu em 1 paciente. Estes resultados demonstram que a via sub-frontal é uma opção segura para a cirurgia dos tumores desta região.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Femenino , Niño , Adolescente , Adulto , Persona de Mediana Edad , Adenoma/cirugía , Neoplasias del Sistema Nervioso Central/cirugía , Craneofaringioma/cirugía , Germinoma/cirugía , Neuritis Óptica/cirugía , Silla Turca/cirugía , Germinoma/diagnóstico , Neoplasias Hipotalámicas/diagnóstico , Imagen por Resonancia Magnética , Neoplasias Meníngeas/diagnóstico , Meningioma/diagnóstico , Complicaciones Posoperatorias
12.
Rev. Inst. Méd. Sucre ; 59(104): 73-8, ene.-jun. 1994. ilus
Artículo en Español | LILACS | ID: lil-196620

RESUMEN

En este trabajo se hace la propuesta de un tratamiento paliativo para el Craneofaringeoma Gigante Quístico Irresecable con un drenaje nasofaríngeo; se presenta el caso de un paciente masculino de 19 años de edad con el diagnóstico de craneofaringeoma gigante quístico irresecable, quien fue sometido a un tratamiento quirúrgico por vía transesfenoidal para la colocación de un tubo de silastic, desde el interior del quiste hacia la nasofaringe, fijado con una resina epóxica, para evitar su migración. El seguimiento de 18 meses no presenta datos de recidiva o infección, por lo que consideramos al drenaje nasofaríngeo como un tratamiento paliativo adecuado en casos como este.


Asunto(s)
Humanos , Masculino , Adolescente , Craneofaringioma/cirugía , Drenaje/estadística & datos numéricos , Bolivia , Quistes/patología , Silla Turca/cirugía , Hormonas Tiroideas/administración & dosificación , Tomografía/estadística & datos numéricos
13.
Arq. neuropsiquiatr ; 43(4): 355-9, dez. 1985. tab
Artículo en Portugués | LILACS | ID: lil-27323

RESUMEN

Entre 506 cirurgias transesfenoidais realizadas pelo autor, foram selecionados para análise 404 casos assim distribuidos: 396 tumores hipofisários, 4 cistos intra-selares e 4 selas vazias. Com base nos sintomas apresentados pelos pacientes delineou-se a "sindrome intra-selar" caracterizada por cefaléia, desordens visuais e desendocrinias. Esta tríade pode às vezes aparecer incompleta. Chama-se atençäo para casos de tumor intra-selar com RX da sela túrica normal, onde o diagnóstico se faz apenas pelo perfil endocrinológico. Mostra o autor que o reconhecimento da síndrome intra-selar pode ser feito precocemente se está atento para ela. Enfim o tratamento pela cirurgia transesfenoidal é simples e de excelentes resultados. A mortalidade na casuística do autor foi de 0,2%


Asunto(s)
Humanos , Quistes Óseos/cirugía , Neoplasias Hipofisarias/cirugía , Silla Turca/cirugía , Síndrome de Silla Turca Vacía/cirugía , Neoplasias Craneales/cirugía , Hipofisectomía
SELECCIÓN DE REFERENCIAS
DETALLE DE LA BÚSQUEDA