Résumé
O ajuste cervical das restauraçöes fixas é o principal fator de substituiçäo deste tipo de prótese dentária. Várias säo as causas que podem determinar estes desajustes. Entre estas, dependendo da sua magnitude, podemos citar as rugosidades superficiais. O objetivo desta pesquisa foi avaliar a influência dos revestimentos fosfatados Microfine 1700 (R1) e Termocast (R2), às ligas de níquel-crômio Verabond (L1) e Durabond (L2), submetidas as temperaturas normais e de 100ºC acima da normalidade para estufagem de anéis e fusäo das ligas, na rugosidade superficial. Foram utilizados 80 corpos de prova de acrílico que foram divididos em 16 grupos, em funçäo das variáveis, com 5 repetiçöes cada. Os corpos de prova foram fundidos em centrífuga, por induçäo. Para proceder à leitura da rugosidade, foi utilizado o rugosímetro DENTAK II. Foram realizadas cinco leituras em cada superfície externa e interna dos corpos de prova, perfazendo 800 leituras. Os principais resultados indicam que as variáveis utilizadas determinam graus variáveis de rugosidade superficial. As superfícies externas e internas comportaram-se de forma semelhante. A melhor combinaçäo do revestimento/liga foi a do revestimento Microfine 1700 (R1) associado à liga Durabond (L2). As rugosidades encontradas, possivelmente näo determinariam desajustes cervicais de restauraçöes metálicas fundidas
Sujets)
Alliages de chrome/analyse , Technique de coulée dentaire , Cire à inlay/analyse , Cire à inlay/classification , Cire à inlay/usage thérapeutique , Résines acryliques/analyse , Résines acryliques/usage thérapeutique , Revêtement coulée dentaire/analyse , InlaysRésumé
Esta investigación de tipo experimental, tuvo como propósito comparar los colados de muñones artificiales obtenidos a partir de diferentes polímeros. Para ello se prepararon seis (6) dientes anteriores, naturales, extraidos, fabricándose cinco patrones plásticos por cada diente, tres (3) de poliestireno (de diferentes marcas comerciales), uno de polietileno y el restante de metilmetacrilato. La muestra estudiada correspondió a 30 colados, evaluándose en cada uno de los muñones artificiales que conformaban la misma las siguientes variables: resistencia al desalojo ofrecida por el colado, adaptado marginal en la interfase diente-restauración y separación perno-gutapercha. Con base a los resultados se llegó a la conclusión que los dos tipos de plásticos más estables dimensionalmente y que ofrecen mejores resultados son el metil-metacrilato y el polietileno, los cuales no presentaron diferencias significativas al aplicar las pruebas estadísticas. El tercer tipo de plástico (poliestireno), no debe utilizarse en la fabricación de patrones de acrílico debido a que su comportamiento fue muy deficiente, por no ser compatible con la resina acrílica utilizada para recubrir a éste tipo de polímero