Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 4 de 4
Filtrar
Adicionar filtros








Intervalo de ano
1.
Rev. saúde pública ; 27(1): 1-8, fev. 1993. ilus, tab
Artigo em Inglês | LILACS | ID: lil-117673

RESUMO

Relata os resultados obtidos em coletas regulares de Anopheles cruzii e An. bellator, mediante o emprego de isca humana e por ocasiäo do crepúsculo vespertino. Objetiva-se, precipuamente, conhecer a paridade de populaçöes dessas espécies, quando em plena tentativa hematófaga, tanto no ambiente intra como peridomiciliar. As coletas foram levadas a efeito no ecossistema primitivo da Mata Atlântica meridional do Brasil, em regiäo do Vale do Ribeira, sudeste do Estado de Säo Paulo, Brasil, durante o período de agosto de 1991 a julho de 1992. Precedeu-se ao exame de amostra, correspondente a 34,4 por cento do total de mosquitos coletados, mediante o emprego da técnica de Polovodova para a observaçäo de dilataçöes ovariolares. Ao lado disso, o desenvolvimento dos ovários foi classificado de acordo com as fases de Christophers e Mer. Os dados obtidos permitiram constatar a dominância de An. cruzii. No entanto, pôde-se detectar maior atividade endofágica por parte de An. bellator, a qual se mostrou três vezes maior do que a apresentada por aquele outro anofelíneo. No que concerne à paridade, houve franco predomínio da nuliparidade (74,6 por cento), com o restante constituído, praticamente, por uniparidade (25,4 por cento). A presença de maior número de dilataçöes ovariolares limitou-se a poucos casos de biparidade em An. cruzii. A paridade apresentada por este revelou-se maior no peridomicílio, reforçando a feiçäo exófila de seu comportamento, ao passo que para An. bellator mostrou-se uniforme em relaçäo dos dois locais de coleta. Observou-se que 17,0 por cento de fêmeas nulíparas revelaram ovários cujo desenvolvimento tinha atingido as fases III a V de Christophers e Mer, o que evidenciou o exercício de hematofagia previamente à primeira oviposiçäo. Dessa maneira, pode-se considerar como sendo de 38,1 por cento para An. cruzii e de 8,7 por cento para An. bellator. Diante disso, conclui-se pela provável existência de discordância gonotrófica, o que permite levantar a hipótese de, entre outros fatores, haver viabilidade de desenvolvimento plasmodiano no organismo desses vetores.


Assuntos
Animais , Paridade , Anopheles/fisiologia , Brasil , Vetores de Doenças , Malária/transmissão , Anopheles/isolamento & purificação , Oviposição
2.
Rev. cuba. med. trop ; 42(1): 130-9, ene.-abr. 1990. tab
Artigo em Espanhol | LILACS | ID: lil-93445

RESUMO

El estudio se efectuó en una presa de la provincia La Habana desde marzo de 1986 a febrero de 1987. Se realizaron colectas de larvas relacionándolas con factores químicos y bacteriológicos del agua. Se colectaron 9 especies de culicidos. Culex nigripalpus y Anopheles albimanus resultaron las más abundantes. Los niveles de contaminación variaron y fueron siempre de origen fecal. Culex nigripalpus presentó asociación con la demanda biológica de oxígeno, la demanda química, de oxígeno y el número más probable de coliformes totales y Anopheles albimanus con coliformes totales, fecales y el oxígeno disuelto del agua. Estas asociaciones variaron con la distancia entre los puntos de vertimiento y muestreo


Assuntos
Anopheles/isolamento & purificação , Poluição da Água/análise , Culex/isolamento & purificação
3.
Colomb. med ; 14(2/3): 99-103, 1983. ilus, tab
Artigo em Espanhol | LILACS | ID: lil-81651

RESUMO

En Cordoba, corregimiento de Buenaventura (Valle), en la region de la Costa del Pacifico, donde hay un foco de malaria endemica, se estudiaron los mosquitos para conocer los anofelinos presentes y su papel en la transmision de la enfermedad. Las investigaciones se efectuaron mediante capturas con cebo humano, tanto dentro de los domicilios como en el peridomicilio. Tambien se hicieron capturas con cebo animal en una trampa-establo. Se encontraron 6 generos de mosquitos, ademas de Anopheles. De estos se reconocieron 9 especies y de ellas 4 (A. evansi, A. oswaldoi, A. rangeli y A. atrodei) constituyen nuevos registros para el Valle del Cauca. A. nuneztovari fue el mas abundante (48.0%) en las capturas con cebo humano, mientras A. apicimacula tuvo el primer lugar (98.3%) entre los que se capturaron en la trampa-establo. Se discuten e ilustran las variaciones en la densidad de poblacion para los anofelinos obtenidos con mayor frecuencia. No se pudo comprobar cuales especies transmiten la malaria en Cordoba, pues las disecciones de estomagos y glandulas salivales de casi 200 anofelinos capturados con cebo humano fueron negativas


Assuntos
Anopheles/isolamento & purificação , Vetores de Doenças , Malária/epidemiologia , Anopheles/microbiologia , Anopheles/parasitologia , Colômbia
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA