RESUMO
Los antibióticos antraciclínicos (ATC) se utilizan en la terapéutica como antineoplásicos ya que actúan intercalándose entre las bases apareadas del ADN, modificando su estructura y conformación y afectando a las polimerasas y topoisomerasas. En el presente trabajo se intenta demostrar que la resistencia a antibióticos, cuando ésta se encuentra modificada por un plásmido, puede ser alterada por la presencia de ATC. La cepa bacteriana DH5 alfa/pUC19 se cultivo en medio tripticasa soya y luego se colocó en ausencia y presencia de ampicilina (como presión selectiva) y de una ATC (Doxorubicina a 4'epi Doxorubicina). El efecto se puso en evidencia por cuantificación del crecimiento y por evaluación del color en placas con X-gal. Los resultados sugieren que la Doxorubicina tiene un efecto negativo sobre la replicación del plásmido pero afecta positivamente la expresión del mismo. Mientras que 4'-epi Doxorubicina afecta negativamente ambos procesos. Se propone la 4'-epi Doxorubicina como antibiótico para curar plásmidos y así resistencias codificadas en plásmidos, haciéndose la bacteria sensible al antibiótico
Assuntos
Antibióticos Antineoplásicos/análise , Antibióticos Antineoplásicos/uso terapêutico , Cromossomos Bacterianos , Plasmídeos/análise , Plasmídeos/farmacologia , Farmacologia , VenezuelaRESUMO
A primeira etapa deste trabalho refere-se à síntese da macrosfelida (+)-A, produto natural isolado da cultura de fungos Microsphaeropsis sp. FO5050, pertencente a uma classe de compostos que apresentam atividade antineoplásica. Para isso, foram utilizados sulfóxidos quirais, como indutores diastereosseletivos na síntese dos dois fragmentos propostos, A e B. A segunda parte deste trabalho refere-se a reações de ciclofuncionalização, utilizando iodo como eletrófilo. Na primeira etapa foram sintetizados compostos...