RESUMO
O arranjo estrutural dos elementos fibrosos que constituem as paredes do ducto arterioso foi estudado, a nível mesoscópico, em 12 coraçoes de fetos humanos juntamente com os vasos da base. Dez peças eram provenientes de natimortos e 2 de nascidos vivos com 5 dias de idade sem malformaçoes cardíacas congênitas. Este material foi analisado por meios de dissecçao fina, com ajuda de lupa estereoscópica, de técnicas histológicas de rotina e de cortes espessos. A parede do ducto arterioso é composta de três camadas: adventícia, média e íntima. Nos natimortos, a adventícia está formada por feixes de fibras colágenas semicirculares e oblíquas; a média está constituída por fibras musculares lisas, com trajetória predominantemente semicircular e oblíqua, em forma de espirais, envolvidas por feixes colágenos e redes de fibras elásticas. A íntima consiste de uma camada endotelial e de delicadas fibras colágenas e elásticas. Nos natimortos, a túnica média é pobre em fibras musculares lisas e está constituída principalmente de tecido fibroso. A parte profunda da túnica média mostra uma proliferaçao de fibras colágenas e elásticas, que acarretam a diminuiçao da luz do ducto. Estes resultados demonstram que o dueto arterioso tem um substrato morfológico capaz de, ao se contrair, obliterar a luz do vaso e em seguida, através, principalmente, da proliferaçao do tecido fibroso de sua parede, causar o fechamento anatômico ou definitivo do ducto, interrompendo o fluxo sanguíneo entre o tronco pulmonar e a artéria aorta.
Assuntos
Humanos , Recém-Nascido , Canal Arterial/anatomia & histologia , Coração Fetal/anatomia & histologia , Canal Arterial/fisiologiaRESUMO
Se estudiaron 193 corazones humanos, pertenecientes a fetos cuyos pesos somáticos oscilaban desde 100 hasta 1 500 gramos inclusive, de los cuales 114 eran varones y 79 hembras; todos ellos fueron diagnosticaron de anatómicamente normales y con este material se ha estudiado la anatomía cuantitativa del ductus arteriosus. Se obtuvieron 4 parámetros cuyos patrones de normalidad en sus valores mínimos,medio y máximo son expuestos. La configuración anatomogeométrica de esta estructura es comparable con un tronco de cono. Los patrones han sido agrupados en intervalos de 100 gramos y son considerados de utilidad para establecer estudios comparativos con las medidas obtenidas por las técnicas ecocardiográficas actuales, que permiten poder realizar la cirugía fetal con grandes posibilidades de éxito.