COVID-19 Olgularında Görülen Trakeal Hasar: Pozisyon mu, Entübasyon Komplikasyonu mu?

ABSTRACT

Amaç Trakeal hasar (TH) entübe hastalarda karşılaşılabilen nadir bir komplikasyondur. Sunuda COVID-19 pnömonisiyle yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) takip edilen iki hastamızda görülen TH incelenmiştir. Olgu Olgu 1 Yirmi yedi yaşında bilinen ek hastalığı bulunmayan erkek hasta, SARS-CoV-2 PCR pozitifliğinin 7. gününde ateş ve hemoptizi nedeniyle hastaneye yatışı yapılmıştır. Artan oksijen gereksinimi sebebiyle steroid ve tocilizumab başlanmıştır. Solunum yetersizliği ilerleyince YBÜ’ye alınmıştır. NIMV ve prone pozisyona rağmen hipoksisi nedeniyle entübe edilmiştir. Günde 16 saat prone 8 saat supine pozisyon verilmiştir. Hipoksemisi devam eden hastaya VV-ECMO başlanmıştır. Entübasyonun 7. gününde pnömotoraks, deri altı amfizemi ve bozulan enteral tolerasyon saptanmıştır. On dokuzuncu gününde toraks bilgisayarlı tomografi görüntülemesinde bilateral hidropnömotoraks, trakeaösefageal fistül (TÖF) izlenmiştir (Şekil 1). Yapılan eksploratif torakoskopide trakeada tam kat rüptür görülmesi sebebiyle inoperable kabül edilen hasta entübasyon sonrası 20. günde eksitus olmuştur. Olgu 2 Koroner arter hastalığı bulunan hasta SARS-CoV2 PCR pozitifliğinin 11. gününde NIMV ve HFNC desteğine rağmen hipoksisi nedeniyle dış merkezde entübe edilmiştir. YBÜ’müze sevk edilen hasta 16 saat prone 8 saat supin olacak şekilde takip edilmiştir. Takibinin 6. gününde çekilen toraks tomografisinde yaygın pnömomediastinum saptanmıştır, endotrakeal tüpünün (ETT) kafının distalinde trakeanın sağ posterolateralinde trakeal fistül görülmüştür (Şekil 2). Hastanın pnömomediastinumunun artmaması için ETT bölgenin distaline, tek akciğer ventilasyonuna da neden olmayacak şekilde 26 cm’de bırakılarak hasta takip edilmiştir. Hasta pnömomediastinumu takiben 11. günde prone pozisyona yanıt vermemesi üzerine hipoksi ve şok tablosunda eksitus olmuştur. Sonuç TH’de risk faktörleri travmatik entübasyon, kaf basıncı, uzun süreli mekanik ventilasyon, hava yolu enfeksiyonları, steroid kullanımı, trakeal arka duvar yapısal sorunları ve entübasyon/nazogastrik tüpün basısı olarak sıralanabilir. Yüksek hacim düşük basınç kaflı ETT kullanımıyla TH/TÖF sıklığı azalmıştır. Prone pozisyon arka duvara basıyı artırarak yaralanma oluşturabilir. COVID-19 pnömonili hastaların prone pozisyonlanmasından ve virüsün direkt mukoza hasarından dolayı trakeal hasarla karşılaşılabilir. Bu açıdan ETT kaf basınçlarının takip edilmesi ve prone pozisyonda sedasyon uygulanması entübe hastalarda önem taşıyor olabilir. (Turkish) [ FROM AUTHOR] Copyright of Turkish Journal of Intensive Care is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full . (Copyright applies to all s.)